شورای عالی كار بعد از تبلیغات وسیع در مورد "تلاش" خود در بررسی "سبد خانواده كارگری"، بحث در جلسات مختلف "كارشناسان و متخصصان" این مركز، نهایتا حداقل دستمزد كارگران در سال ۱۴۰۲ را اعلام كرد. مرتضوی رئیس شورای عالی كار در مورد نتیجه توافقات بر سر حداقل دستمزد كارگران ضمن اشاره به اینكه افزایش دستمزد حداقل بگیران ۲۷ درصد و برای سایر سطوح ۲۱ درصد افزایش پیدا كرده است، میگوید:

"براساس تصمیم شورای عالی کار، پایه مزد ماهانه کارگران از چهار میلیون و ۱۷۹ هزار به پنج میلیون و ۳۰۸ هزار و ۲۸۴ تومان رسید."

رئیس شورای عالی کار میگوید:
"حداقل دریافتی یک خانواده کارگری با بُعد ۳‌/۳ نفری از مبلغ ۶ میلیون و ۴۳۳ هزار و ۱۱۷ تومان در سال ۱۴۰۱ به ۸ میلیون و ۲۰۸ هزار تومان رسید".

اكنون بیش از ۶ ما از شروع جنبش اعتراضی در ایران كه بعد از مرگ مهسا امینی عروج كرد و پرچم رهایی زن و آزادی و برابری بر آن حك شد، میگذرد. احزاب و جریانات سیاسی مختلف در این دوره، هر یک بر اساس افق و استراتژی خود، تلاش كردند بر سیر تحولات این دوره تاثیر بگذارند.

اپوزیسیون راست در این مدت و در امتداد تلاشهای گذشته خود، با اتكا به لابیسم و امكانات میدیایی سعی كرد در این جنبش جا پایی باز كند، توجه جلب كند و خود را به عنوان اپوزیسیونی متحد و قوی به مردم ایران تحمیل و توجه محافل غربی و دولتهای متخاصم با ایران را به خود جلب كند. این دوره دهها نقشه و برنامه و انواع اقدامات و ائتلاف و اتحادها از جانب اپوزیسیون راست، در یک قطب رضا پهلوی و در قطب مقابل مجاهد انجام گرفت كه بسیاری از این نقشه و اتحادها و پروژه ها در مقابل موج اعتراضی و انقلابی و آزادیخواهانه در جامعه ایران، شكست خورد.

دوره اخیر در پیش گرفتن سیاستهای شبه فاشیستی و نژاد پرستانه از جانب هواخواهان سلطنت بر متن ناكامی های تا كنونی این جریان، صف به ظاهر متحد آنها ترك برداشت و شقه شقه شد. در این میان ناسیونالیستهای كرد و مخصوصا جریاناتی كه به نام "مركز همكاری احزاب کردی" فعالیت دارند، از این انشقاق و ناكامی بی سهم نبودند. در این نوشته اساسا و بر متن ناكامی های اپوزیسیون راست، به انشقاق در جبهه ناسیونالیستهای كرد، به افق و استراتژی آنها، به جایگاه مسئله كرد در این استراتژی و شواهد صف بندی های جدید در میان آنها خواهم پرداخت.

روز جمعه ۲۱ بهمن ۱۴۰۱ (دهم فوریه ۲۰۲۳ ) نشستی از ۸ نفر اپوزیسیون راست در دانشگاه "جرج تاون واشنگتن" زیر عنوان "نشست جنبش دمكراسی خواهی ایران" برگزار و با "به به و چه چه" رسانه های راست درقاب گرفته شد و طبق معمول مژده تشکیل "شورای رهبری" از طرف "شاهزاده مشکل گشا" را در بوق و کرنا کردند.

در مورد اهداف این نشست، رضا پهلوی میگوید: "تمركز ما روی فروپاشی است" و "هدف ما تشكیل شورای رهبری نیست، هدف كمك به تشكیل شوای رهبری است". بقیه شركت كنندگان هر یک به شكلی همین گفته ها را تکرار میكنند. باز بنا به گفته رضا پهلوی و مسیح علی نژاد، این جمع ساعتها با هم صحبت كرده اند و قرار است در ادامه هم منشوری منتشر كنند به نام "منشور همبستگی و سازماندهی" كه حاوی "اصولی مبتنی بر اعلامیه حقوق بشر و بیان مطالبات اكثریت مردم ایران" باشد.

۲۲ بهمن سالروز انقلاب ۵۷ مردم ایران علیه حكومت شاهنشاهی و استبداد حاكم و برای آزادی و رفاه همگانی است، انقلابی كه در نیمه راه توسط ضد انقلاب اسلامی و دولتهای غربی متوقف شد و جمهوری اسلامی به نام "فرزند خلف" آن انقلاب به مسند قدرت نشست!
شكست قطعی انقلاب ۵۷ طی چند سال جدال خونین میان مردمی که برای دفاع از انقلاب آزادیخواهانه خود و دستاوردهای آن، جدالی که، چند روز پس از قیام ۲۲ بهمن، در ۱۷ اسفند ۵۷ آغاز شد و با یك هالوكاست اسلامی، خونین، با حمله به دانشگاهها، حمله به زنان، حمله به سازمانهای چپ و تشكلها و رهبران و فعالین كارگری، زنان، دانشجویان و لشكر كشی به كردستان و سرانجام با قتل عام سی خرداد سال ۶۰ ممکن شد.
انقلابی كه جمهوری اسلامی با کمک اتاق های فکری و سرویسهای اطلاعاتی چون سیا آمریكا و ام آی ۶ انگلستان و رسانه های فارسی زبان آنها، توانست خود را حاكم کرده و با اتكا به دستگاه سركوب و زندان و ساواک و ارتش به ارث رسیده از رژیم شاهنشاهی، سایه سیاه و منحوس خود را بر سراسر ایران بگستراند و چهل و چهار سال زندگی چند نسل از مردم ایران را به تباهی بكشاند.

اخیرا همزمان با تلاشهای رضا پهلوی و حامیان او به عنوان وارث "تاج و تخت شاهنشاهی" و بالماسکه "وکالت میدهم"، شاهد عروج تعدادی دیگر از "شاهزاده ها" و بازمانده های رژیم قاجار، افشار و سلجوقیان هستیم. روشن نیست در امتداد این مسابقه تعداد مدعیان تسخیر قلعه شاهنشاهی در ایران چند نفر خواهند بود. منطق مشترك همه مدعیان بر یک اصل استوار است. اگر بازمانده ای از یك حكومت سرنگون شده، پهلوی، در دل یك انقلاب توده ای میتواند مدعی و وارث پادشاهی در ایران باشد، چرا نباید وارثین سلسله های "خاندانهای" دیگر كه هر كدام طولانی تر از پهلوی ها بر ایران حكم رانده اند و غالبا در یك كودتا و یا در جنگی از قدرت کنار گذاشته شده اند، از چنین حقی برخوردار نباشند؟! ادعای رضا پهلوی و شاهزاده بودن وی که روزانه توسط میدیای رسمی و غیر رسمی راست، به تصویر كشیده میشود، همان اندازه واقعی است كه دیگران.

این مسابقه رقت انگیز "شاهزاده" ها بر سر تاج و تخت، بیشتر از یک جدال واقعی به بازی "شاه و ملكه" كودكان در كارتونهای بچگانه شبیه است.