در سالهای گذشته و با شروع هر موج اعتراضی در ایران، پدیده رهبری و هدایت این مبارزات به جلو آمده است و هر كس و جریانی بر اساس اهداف و آرمان و سیاستهای خود تلاش کرده به پدیده "رهبری" این جنبش جواب دهد. ما دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ را داشتیم كه كل احزاب و نیروهای سیاسی و خود حاكمیت را به درجه زیادی غافلگیر كرد. اكنون و در ادامه آن خیزشها، شاهد بیش از صد روز اعتراضات وسیع در سراسر ایران هستیم، چیزی كه در مقیاس با خیزشهای دیماه و آبان از هر نظر قدرتمند تر، متكامل تر، وسیع تر و رادیكالتر بود. این خیزشها امتداد همدیگر و بر بستر یك دوره اعتراضی در جامعه ایران شكل گرفتند كه جنبش كارگری و اعتصابات و اعتراضات طبقه كارگر و بعلاوه اعتراضات اقشار دیگر جامعه از معلم و بازنشسته و پرستار و... پای جدی آن بودند. قبل از خیزش دیماه و در فواصل این خیزشها جامعه در سكون به سر نمیبرد و ما شاهد هزاران اعتصاب و اعتراض كارگری و اقشار محروم جامعه در این دوره بودیم.

این روزها ما شاهد دو سیاست همزمان از جانب جمهوری اسلامی در بر خورد به اعتراضات این دوره هستیم. یكی به قول خودشان اعلام رفرم هایی كه قولش را میدهند، و دیگری تهدید و ارعاب و احكام اعدام است كه امروز پرچم آنرا، قوه قضائیه، مقامات حكومتی و رسانه های رسمی آنها، به نام "حفظ امنیت مردم"، بلند كرده اند. این سیاست بطور عملی در مدت كوتاهی جان محسن شکاری و مجید رهنورد، دو جوانی كه "جرم شان" دفاع از آزادی و توقع یك زندگی انسانی بود، را گرفت. حاكمیت مجبور شده است كه عقب بشیند و میخواهد این عقب نشینی به شكل خونین پیش برود كه هم جامعه احساس ترس و شكست كند و هم صفوف به هم ریخته خودی ها، ترس و لرزشان شكسته شود.

۱۶ آذر امسال در دوره ای اتفاق افتاد كه جامعه تحت تاثیر اعتراضات وسیع این دوره دگرگون شده است. فضای سیاسی ایران و رابطه حاكمیت با طبقه كارگر، با نسل جوان و اقشار پایین جامعه با زنان و مردم محروم و معترض تماما عوض شده است. مبارزات آزادیخواهانه دوره گذشته و اعتراضات وسیع در هشتاد روز گذشته، یك بیداری عمومی در سطح جامعه برای حق زن و برای آزادی و برابری را رقم زد كه كل سیمای جامعه را متحول كرد و سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی را در دستور جامعه قرار داد.

اعتراضات دانشجویی در ۱۶ آذر و گرامیداشت روز دانشجو و مبارزات نسل جوان برای آزادی و علیه اختناق سیاسی، امسال رنگ این تحولات را بر خود داشت. ۱۶ آذر مهر جنبشی را خورد كه از مراكز كارگری تا میادین و محلات شهرها، از دانشگاه و نسل جوان دختر و پسر تا همه مراكز اداری و خدماتی با پرچم عدالت اجتماعی، آزادی زن و آزادی های وسیع سیاسی و زندگی بهتر و سرنگونی جمهوری اسلامی به میدان آمد. جنبشی كه در دل حاكمیت و صف ارتجاع ترس و نگرانی را ایجاد كرد و نوید تحولاتی انسانی به مردم آزادیخواه در ایران و منطقه و جهان بخشید. جنبشی كه در حدود سه ماه گذشته در جنگی سراسری برای سرنگونی جمهوری اسلامی با پرچم آزادی زن و آزادی و رفاه عمومی سیمای جامعه را متحول كرده است. جنبشی كه علاوه بر ایران در كل خاورمیانه و جهان امید به رهایی زن و امید به تحولات انقلابی و از پایین را در قلبها كاشت.

اعتراضات وسیع توده ای در ایران وارد سومین ماه خود شده است. این اعتراضات سرنگونی جمهوری اسلامی را هدف مستقیم خود قرار داده است. آزادی زن، آزادی و رفاه و عدالت و برابری بر پرچم این اعتراضات رنگ خود را بر سیمای جامعه زده است و نوید تحولی آزادیبخش در ایران و منطقه با تاثیرات عمیق جهانی داده است. عمق این تحولات و ماهیت انقلابی و آزادیخواهانه آن صف ارتجاع جهانی را به فكر انداخته است و طبقه كارگر و صف بشر متمدن را به حمایت و احترام به خود واداشته است. برای ما كمونیستها پیروزی این جنبش، و مقابله با سناریوهایی كه در مقابل آن قرار میدهند، تضمین یك تحول آزادیخواهانه و سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و عبور كم دردسرتر و سالم از موانع و مشكلاتی است كه در این مسیر موجوداند و بعلاوه تضمین تقویت صف طبقه كارگر و بخش محروم جامعه، تقویت كمونیسم و تامین شرایط ضروری برای یك رهایی سوسیالیستی افقی است، كه در مقابل جامعه و صف كارگران و انقلابیون برابری طلب قرار میدهیم. نوشته حاضر پرداختن به این مهم و راه پیروزی و بررسی پیچیدگی ها، موانع و مشكلات واقعی در مقابل این تحول و جنگ و جدال جنبشهای مختلف و اصلی سیاسی در این مسیر و بعلاوه نقش و وظایفی است كه بر دوش كمونیستها می افتد.

آسو سهامی: از شروع خیزش انقلابی مردم ایران بر علیه جمهوری اسلامی تا اکنون در سراسر کشور صدها تن به دست نیروز های امنیتی و انتظامی کشته شده اند. هزاران نفر زخمی و چند برابرش توسط نیروهای سرکوبگر رژیم دستگر وزندانی شده اند. بنا به گزارش هرانا در این مدت ۴۴۰ نفر از مردم که ۶۱ نفر از آنها کودک هستند در سراسر کشور جان عزیزشان توسط رژیم گرفته شده است. اما طی یک هفته گذشته جمهوری اسلامی در کردستان دست به جنایاتی دیگری زد و در مهاباد، سنندج، پیرانشهر و جوانرود مردم معترض را به رگبار بست. در جوانرود و دیگر شهرهای کردستان از گاز اعصاب استفاده کرده است. جنایاتی که یاد آور جمعه خونین زاهدان، نیزار جراحی ماهشهردر آباد ۹۸ و یا لشکر کشی ۲۹ مرداد ۱۳۵۸ به کردستان و با فرمان خمینی و با شعار جنگ علیه کفار در کردستان شروع شد.