پروژه دول غربی برای سرنگونی بشار اسد، به مدل لیبی و سقوط قزافی و توسط اپوزیسیون مسلح و سرهم بندی شده، متشکل از مشتی دار و دسته مذهبی و جنایتکار، که توسط دول غربی، مهندسی شده بود، ناکام ماند. دول غربی ناچار شدند که مذاکره با دولت سوریه را در دستور بگذارند. اما این مذاکره به مذاق اپوزیسیونی که به آنها وعده تاج گذاری قریب الوقوع در دمشق داده شده بود٬ خوش نیامد! اپوزیسیونی که یک فقره از فعالیت های متأخرش، حمله و کشتار وحشیانه مردم بیگناه در کردستان سوریه بود. اپوزیسیونی که هنوز به قدرت نرسیده، ابعاد جنایاتش نه تنها دست کمی از جنایات دولت حاکم ندارد، که به مراتب از آن خشن تر و مخرب تر است.

روز چهارشنبه ٢٨ و شنبه ٣١ اوت تظاهرات وسیعی علیه میلیتاریسم و جنگ طلبی غرب و عربده کشیهای دولت بریتانیا و آمریکا و حمله نظامی به سوریه در لندن برگزار شد. "ائتلاف ضد جنگ" فراخوان این تظاهرات را داده بود. اتحادیه های کارگری ،احزاب چپ انگلیسی و غیر انگلیسی، فعالین ضد جنگ و هزارن نفر از مردم متمدن انگلستان در این تظاهرات شرکت داشتند. تشکیلات خارج کشور حزب حکمتیست واحد لندن هم فعالانه در این تظاهراتها شرکت داشت. اعتراضی که پارلمان بریتانیا از هراس گسترش آن وادار به عقب نشینی شده و به حمله نظامی به سوریه رای مخالف بدهد.

در مورد مواضع حککا، و حمید تقوایی بر سر سوریه

اخیر شاهد تلاشهای دولت آمریکا و انگلستان برای دمیدن در آتش جنگ در سوریه هستیم. بهانه این است که حمله شیمیایی و کشتار مردم در سوریه توسط حکومت اسد صورت گرفته است. کشتار مردم بیگناه در سوریه با سلاحهای شیمیایی قرار است کلید جنگی دیگر در این کشور و البته علیه همین مردم باشد. اپوزیسیون متحد آمریکا در سوریه عملا نتوانست توازن در سوریه را به نفع ناتو حل و فصل کند و همین اتفاق دولتهای غربی و در راس آن آمریکا و انگلستان را به فکر راه چاره دیگری انداخته است. به همین دلیل و در این فرصت٬ به بهانه مخالفت آنها با استفاده از سلاح شیمیایی٬ سران ناتو و نخست وزیر انگلستان برای حمله نظامی به سوریه پا

گوانتانامو زندان مخوف دولت "دمکرات" و "بشر دوست" آمریکا٬ یکی از "دستاوردهای" تروریسم دولتی این کشور بعد از جنایت ١١ سپتامبر است. واقعه ای که بهانه ای شد در دست دولت آمریکا و رئیس جمهور وقتش تا گوانتانامو را برای زندانی کردن مخالفان خود و لگد مال کردن ابتدایی ترین حقوق انسانی علیه کل بشریت بنا نهد.

اکنون حدود ١٣٠ نفر از زندانیان گوانتانامو پنجمین هفته اعتصاب غذای خود را در اعتراض به بی حرمتی زندانبانا به زندانیان سپری میکنند٬ واقعه ای که به اندازه سرماخوردگی هیچ "تبتی" معترض به چین و طرفدار آمریکا٬ در میدیای "شرافتمند و بی طرف" غرب منعکس نشده است. این اولین بار نیست که زندانیان این بازداشتگاه در اعتراض به بی حقوقی٬ بلاتکلیفی و عدم تفهیم جرم٬ دست به

روز چهارشنبه ٤ اردیبهشت ١٣٩٢ برابر با ٢٤ آوریل ٢٠١٢ بیش ٣ هزار کارگر پوشاک در بنگلادش بر اثر فروریختن ساختمان ٨ طبقه ای در نزدیکی دکا٬ زیر آوار ماندند. تا کنون خبر مرگ ٢٠٠ کارگر و زخمی شدن ١٥٠٠ نفر و ماندن صدهها نفر دیگر زیر آورا ساختمان پوشاک گزارش شده است. بار دیگر کارخانه پوشاک بنگلادش جان صدها نفر را گرفت و میلیونها خانواده کارگری در مراکز تولید پوشاک را در سوگ مرگ عزیزان خود فروبرد.

مراکز تولید پوشاک در این کشور که حدود ٤٥٠٠ کارخانه را شامل میشود و بیش از دو میلیون کارگر در آنها کار میکند٬ هر سال بخشی از طبقه کارگر این کشور را به کام مرگ فرو میبرند. طبق آمارهای منتشر شده تنها در ٢٧٥ کارخانه از این مجموع از سال ١٩٩٩ تا اوایل