از تیر ماه سال جاری پروژه ای به نام "کنگره ملی کرد" متشکل از ٣٩ جریان ناسیونالیستی٬ قومی٬ اسلامی به دعوت مسعود بارزانی به نمایندگی از جلال طالبانی و عبدالله اوجلان فراخوان داده شد و در جریان است. مسعود بارزانی در اولین نشست٬ هدف از تشکیل این کنگره را پیام آشتی به دولتهای منطقه و مردم اعلام کرد. این پروژه از مدتی قبل و در میان اختلافات دولت اقلیم کردستان و شخص بارزانی با پ ک ک و دولتهای هم پیمانشان در منطقه فعلا کلید خورده است. در این مورد تا کنون نوشته های زیادی از جانب جریانات مختلف منتشر شده است.

محمود علوی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی در نشستی با جمعی از بازرگانان و کارخانه داران آذربایجان شرقی در تبریز از وجود اندیشه های سوسیالیستی و نفرت از سرمایه داری انتقاد کرده است. بر اساس گزارش سرویس اقتصادی جام نیوز وزیر اطلاعات در این نشست گفته است: "اسلام برای سرمایه سقفی تعیین نکرده است" و در ادامه تاکید کرده است که دولت روحانی "خود را موظف به حمایت از سرمایه گذاران می داند".

قبلا نیز حسام الدین آشنا مشاور حسن روحانی در مصاحبه ای با نشریه اندیشه گفته است که "پروژه روحانی زدودن چپ زدگی از جامعه است".

درایت زیادی لازم نیست تا فهمید پیام دولت روحانی برای طبقه کارگر ایران چیست. جامعه ای که در آن کارگر متشکل از بدو تولد جمهوری اسلامی٬ با همه دولتهایی که به خود دیده است و برای همه شاخه های آن٬ از نوع بدخیم خمینی تا خوش خیم خاتمی٬ از جنبش سبز راه امید تا دولت "اعتدال" روحانی٬ یک پیام داشته اند٬ و آنهم اینکه جامعه ایران برای کارگر متحد دنیای ممنوعه است. بحث این نیست که تشکل مستقل کارگری شورا٬ سندیکا٬ اتحادیه و هر نوع نهاد کارگری ممنوع است٬ که همیشه ممنوع بوده اند. مسئله این است

انقلاب ٥٧ و شکست آن بدست ضد انقلاب اسلامی٬ تفاسیر مختلف از ماهیت این انقلاب و اهداف آن و از خود سوژه انقلاب را در میان نیروها و جریانات مختلف سیاسی دامن زده است. موضوع انقلاب ٥٧ ایران امروز یکی از جدل برانگیزترین مسائل سیاسی در تاریخ معاصر ایران است. اکنون دیگر انقلاب و انقلابیگیری نه تنها واژه های سرراست و روشنی نیستند٬ بلکه مسخ شده ترین و نامفهومترین واژه در میان سیاسیون و خصوصا در میان انقلابیون پا به سن گذاشته ٥٧ شده اند. نسلی که به امید تحولی مثبت٬ به امید اتمام استبداد و به امید رفاه و آزادی پا به میدان گذاشت و در آن انقلاب شرکت کرد٬ و خود اولین قربانیان کشتار وسیع انقلابیون انقلاب ٥٧ توسط ضد انقلاب حاکم شد.

دلسوزان نظام همه عروج کرده اند٬ همگی دوره ای را در آرزو دارند که به قیمت بردگی مطلق طبقه کارگر٬ ایران بهشت سرمایه داران شود. همه با خواب ایرانی سر بر بالین میگذارند٬ که از فردا سرمایه های خارجی به این کشور سرازیر شده باشند٬ طبقه کارگر کاملا تسلیم شده و به بردگی بی اما و اگر خود قناعت کرده باشد. دولت آقای روحانی هرچه باشد امیدی را در دل کل بورژوازی ایران و برای چنین سرابی زنده کرده است. همه و همه از سرمایه داران کت و کلفت تا روشنفکران تحصیل کرده بورژوا و مواجب بگیران آنها بسیج شده اند. آقای مهرداد عمادی، مشاور اقتصادی اتحادیه اروپا، حرف دل این طیف را میزند و خود نیز از همین کانال کسب و کار میکند. آقای عمادی پیام بورژوازی جهانی برای ایجاد امنیت سرمایه گذاری در ایران را به بورژوازی ایران و دولت آن میدهد.