محمود علوی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی در نشستی با جمعی از بازرگانان و کارخانه داران آذربایجان شرقی در تبریز از وجود اندیشه های سوسیالیستی و نفرت از سرمایه داری انتقاد کرده است. بر اساس گزارش سرویس اقتصادی جام نیوز وزیر اطلاعات در این نشست گفته است: "اسلام برای سرمایه سقفی تعیین نکرده است" و در ادامه تاکید کرده است که دولت روحانی "خود را موظف به حمایت از سرمایه گذاران می داند".
قبلا نیز حسام الدین آشنا مشاور حسن روحانی در مصاحبه ای با نشریه اندیشه گفته است که "پروژه روحانی زدودن چپ زدگی از جامعه است".
تا کنون نشستهای فراوانی از صاحبنظران و تئوریسنها و مقامات مختلف جمهوری اسلامی با صاحبان سرمایه صورت گرفته است. بحثهای مختلف در مورد اقتصاد ایران٬ رشد سرمایه گذاری و رفع موانع محلی و جهانی آن٬ ورود کالاهای خارجی و چگونگی بالا بردن توان رقابتی برای سرمایه داران ایران و دهها مسئله مهم اقتصادی و سیاسی مورد بحث قرار گرفته است و هیچ زمان هم لازم نبوده است که وزیر اطلاعات در این اجلاس حضور یابند. دلیل حضور ایشان و تلاش برای اطمینان خاطر به سرمایه داران٬ نفوذ عمیق اندیشه های سوسیالیستی و نفرت از سرمایه داری در آن جامعه و نگرانی سرمایه داران ایران از این واقعه است. سرمایه داران ایرانی و مقامات مختلف جمهوری اسلامی و وزیر اطلاعاتش٬ تجربه بیش از سه دهه مقابله و تلاش برای نابودی اندیشه سوسیالیستی را در زندگی خود دارند. آنها تجربه قتل عام و کشتارهای دسته جمعی کمونیستها٬ شکنجه و جنایات وسیع و همه جانبه در زندانها٬ گورهای دسته جمعی و تشکیل لعنت آبادها٬ خانه گردی٬ تفتیش عقاید و تهدید و اخراج و ... فعالین کمونیست طبقه کارگر از مراکز کار را در پرونده خود دارند. آنها سازمان دادن ارگانهای جاسوسی در تمام مراکز کارگری و در میان پرولتاریای ایران٬ از تشکیل شوراهای اسلامی تا حراست و سازمان دادن خانه کارگر و.. را با هدف نابودی فیزیکی کارگر کمونیست و نابودی باوردهای سوسیالیستی در میان طبقه کارگر ایران را در پرونده خود دارند. خمینی٬ روحانی٬ علوی٬ رفسنجانی٬ خامنه ای٬ موسوی٬ خاتمی٬ احمدی نژاد و همه مقامات ریز و درشت جمهوری اسلامی با جناحهای آن٬ معماران یک نسل کشی کامل از فعالین کمونیست طبقه کارگر و آزادیخواهان و برابری طلبان به امید خاتمه دادن به خطر کمونیسم برای سرمایه داری در ایران هستند. اما با همه جنایات و تلاشهای فوق٬ اندیشه سوسیالیستی بر خلاف ادعاهای همیشگی آنها از آن جامعه رخت بر نبسته و هر دوره نه تنها در فضای روشنفکری٬ بلکه و بعلاوه در مهمترین مراکز صنعتی٬ در میان پرولتاریای ایران٬ در محلات کارگری و...قد علم کرده است. و همین حقیقت وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی را مجبور کرده است به عنوان مقام امنیتی کشور و کسی که در راس ماشین جنایت٬ شکنجه و جاسوسی و کنترول فضای امنیتی جامعه است را جهت جلب توجه و اطمینان خاطر به سرمایه داران از این خطر به جمع آنها فرستاده است. "چپ زادیی" دولت روحانی روی دیگر سکه دعوت او از سرمایه گذاران خارجی برای سرمایه گذاری در ایران و تضمین امنیت سرمایه از تعرض کارگر و کمونیسم در ایران است.
اندیشه سوسیالیستی و اعتبار آن٬ ضدیت و نفرت علیه سرمایه داری در جامعه ایران امری جدید نیست. بیش از یک قرن است که همراه رشد سرمایه داری٬ یک طبقه کارگر صنعتی تولد یافته است که امروز قدرت و توان بالاقوه آن از کسی پوشیده نیست. مساوات طلبی و نفرت از سرمایه داری همراه با تولد این طبقه در ایران پا به عرصه وجود نهاده است. تا جایی که نقش اصلی این طبقه٬ قدرت وسیع آن در اقتصاد ایران و نفوذ ایده های سوسیالیستی٬ به عنوان مانع جدی امنیت سرمایه رسما از جانب مقامات امنیتی و در جمع سرمایه داران مورد بحث قرار میگیرد. اعتبار کمونیسم در این جامعه و نفرت از بردگی مزدی دیگر نه توسط وزیر اطلاعات و نه هیچ مقام و دستگاهی قابل پرده پوشی نیست و خود را به کل سیستم تحمیل کرده است.
تلاشهای امروز وزیر اطلاعات٬ تعهد دولت روحانی به "چپ زدایی" در جامعه ایران٬ نگرانیهای وسیع بیت رهبری و روزنامه کیهان از رشد محافل کمونیستی٬ بیان این حقیقت است که کمونیسم و ایده های سوسیالیستی در اعماق جامعه ایران٬ در میان میلیونها کارگر صنعتی٬ در مهمترین مراکز تولیدی و خدماتی ریشه دارد.
نه سرمایه داران آذربایجان و نه هیچ بورژوایی در جامعه و نه هیچ کارگر آگاهی٬ تردیدی در این ندارد که جمهوری اسلامی برای سرمایه سقفی تعیین نکرده است. آنها تردید ندارند که دولت روحانی و تمام دولتهای قبلی در دفاع از سرمایه داری همه تلاش خود را کرده اند. تردیدی ندارند که دولت روحانی نمایند صالح طبقه بورژوا و دشمن قسم خورده طبقه کارگر و کمونیسم٬ دشمن قسم خورده و بی ابهام هر نوع آزادی٬ رفاه و آسایش برای محرومان آن جامعه است. همین حقیقت است که کل سرمایه داران را حول دولت روحانی جمع کرده است. بخش خصوصی و دولتی و هر جدالی که کمپ سرمایه برای سهم هر یک از قدرت و از ثروت حاصله از استثمار طبقه کارگر در جریان باشد٬ در میان طبقه کارگر ایران نفرت از کلیت سرمایه داری با دولتی و خصوصی آن مشهود است. هیچ کارگر کمونیستی نیست که چه در ابعاد جهانی و چه در تجربه زندگی خود در ایران٬ شاهد تباهی زندگی خود و هم طبقه ای های خود در تمام جهان٬ به نام سرمایه داری دولتی و یا بازار آزاد نبوده باشد. و خوشبختانه این به بخشی از خودآگاهی این طبقه تبدیل شده است. و کسانی که تلاش میکنند بی رحمی و شقاوت سرمایه علیه طبقه کارگر را تنها به حساب نئولیبرالیسم و بازار آزاد حساب کنند و چهره انسانی تری از نوع دیگری که سرمایه داری که نوع دولتی آن باشد میدهند٬ اگر خود بخشی از سرمایه داران نباشد٬ نوکران بی جیره و مواجب آنها هستند.
هر زمان کمونیستهای طبقه کارگر بتوانند نفرت غریزی ضد سرمایه داری طبقه کارگر را در میان کارگران و در مراکز اصلی تولیدی و خدماتی٬ به آگاهی سوسیالیستی تبدیل کنند٬ هر زمان محافل و جمعهای کمونیستی در مراکز و محلات کارگری به فعالیت آگاهگرانه و سازماندهی بپردازند و فعالترین و جدی ترین و آگاهترین کارگران را حول پلاتفرم کمونیستی و برای انقلاب کارگری متحد کنند٬ آنزمان انقلاب کارگری و ضرورت بلفعل آن روی میز هر کارگر است. و آن زمان کل بورژوازی ایران با بخش دولتی و خصوصی٬ کل دستگاه عریض و طویل سرکوب و جنایتشان٬ با همه امکاناتی که دارند٬ در مقابل صف متحد پرولتاریای آگاه ایران٬ یک روز هم دوام نمی آورند. روحانی٬ علوی٬ و همه مقامات ریز و درشت جمهوری اسلامی و هر بورژوای آگاه و با تجربه ای در ایران این حقیقت را خوب میدانند و به همین دلیل خطر ایده های سوسیالیستی را بدرست بزرگترین خطر در مقابل امنیت سرمایه میدانند.
٢٣ ژانویه ٢٠١٤