اخیرا واحدهایی از نیروهای حزب دمکرات در کردستان ایران با نیروهای جمهوری اسلامی درگیر شده اند و تعدادی از دو طرف کشته شده اند. تقریبا سه واحد آنها که وارد مناطق کردستان از اشنویه تا مهاباد و مریوان شده اند، همگی با جمهوری اسلامی درگیر و متحمل تلفاتی شده اند.
لازم به ذکر است که از مدتی پیش حزب دمکرات (جناح مصطفی هجری) زمزمه شروع جنگ مسلحانه با جمهوری اسلامی را رسمی و غیر رسمی راه انداخته است. یک سال قبل واحدی از پیشمرگان حزب دمکرات با قصد استقرار در کوههای قندیل و یا ورود به کردستان ایران از آن مسیر، مورد حمله پ ک ک قرار گرفت و دو نفر از آنها کشته شدند. بعد

هفت سال از عروج جنبش سبز میگذارد. جنبشی که در دل انتخابات ریاست جمهوری در سال ٨٨ و زیر نام "تقلب در آن" با هدف اصلاح رژیم و با شعار رای من کو عرض اندام کرد. جنبشی که رهبران آن خواهان اجرا کردن کامل قانون اساسی، دفاع از ارزشهای "انقلاب اسلامی" و حفظ نظام جمهوری اسلامی بود. جنبشی که منافع بورژوازی لیبرال ایران را پرچم خود کرده بود و با شرکای تا آنوقت خود در جمهوری اسلامی به امید گرفتن سهم بیشتر از قدرت و سود به قیمت بی حقوقی و استثمار طبقه کارگر، در افتاده بود. جدالی درون حکومتی که بر متن نارضایتی عمومی از جمهوری اسلامی و ضعف جنبش آزادیخواهی بخشی از جامعه را با خود همراه کرد. جدالی که به یمن پیوستن بخش اعظم

موجی وسیع از اعتراضات کارگر فرانسه را فرا گرفته است. بعد از یک دوره اعتراضات خیابانی و جدال هر روزه جوانان و مردم معترض با پلیس و نیروهای دولتی، پس از "خیزشهای شبانه" طبقه کارگر فرانسه پا پیش گذاشت و اعتراضات در شکل اعتصابات کارگری به مراکز بزرگ صنعتی کشیده شد. دامنه اعتصابات علاوه بر کارگران پالایشگاههای نفت، نیروگاههای اتمی و ترمینالهای حمل و نقل، شرکتهای راه آهن، خلبانان ایر فرانس را نیز در میگیرد. طبق خبر خبرگزاریها متروی پاریس و ایر فرانس نیز از روز پنجشنبه به اعتصاب خواهند پیوست.
کارگران خواهان باز پس گیری تصمیمات دولت اولاند در مورد اصلاح قانون کار این کشورند که در نتیجه آن، بخشی از دستاوردهای طبقه کارگر فرانسه از جمله ٣٥ ساعت کار در

حکمتیست: حزب حکمتیست هر سال هفته ای را به معرفی دستاوردهای منصور حکمت اختصاص داده است. تاریخ جنبش کمونیستی در جهان، علاوه بر حکمت، صاحب شخصیتها و رهبران فکری و عملی بیشماری است٬ سوال اینست که چه نیازی بازخوانی حکمت را در اولویت حزب قرار می دهد؟ سوال میشود چرا حزب بازخوانی مارکس یا لنین را در دستور نمیگذارد؟
خالد حاج محمدی: همه جنبشهای سیاسی در دنیا از راست تا چپ، رهبران، ایدئولوگها و تئوریسین های خود را گرامی میدارند، آنها را معرفی میکنند، تجارب و سیاستهای آنها را

اول مه ٩٥ پایان یافت. در ایران نیز مانند بسیاری از کشورهای دیگر مدتها قبل از اول مه بحثها و جلسات مختلف و جدالهای زیادی در مورد چگونگی پیش برد این روز و این مناسبت کارگری در جریان بود. مراسمها و جمع و جشن و تحرکات مختلفی صورت گرفت که در ادامه به آن اشاره ای خواهم کرد. دو طرف این ماجرا هم کارگران و فعالین کارگری و کمونیستها و چپها و...٬ و هم جمهوری اسلامی و ارگانهای ضدکارگری آنها قرار داشتند. مستقل از اینکه جزئیات بحث و جدلهایی که در این دوره خصوصا در میان فعالین کارگری و سوسیالیستها و همه کسانی که خود را متعلق به این جبهه میدانستند چه بود و چه افق و ماهیتی بر آنها حاکم و به آن شکل میداد، در هر دو جبهه فعالیتها و تلاشهای زیادی