اين روزها همه کارگر دوست شده اند، حتی آنهایی که بخش اعظم وظیفه شان تلاش برای شکست اعتراضات کارگران فولاد و هفت تپه و به زانو درآوردن آنها بود. از جمله این خادمین سرمایه و حکومتش، خانه کارگر و روسای آن از علیرضا محجوب تا سهیلا جلودارزاده است که در طول این دوره این وظیفه "شریف" را بعهده داشتند تا با پرچم "کارگر دوستی"، مانند موریانه به جان کارگران اعتصابی بیفتند و با اره کردن زیر پای رهبران و فعالین اصلی آنها ، کل کارگران این دو مرکز را به زانو در آورند.

علیرضا محجوب در قامت نماینده و رئیس فراکسیون کارگری مجلس، فرموده اند که "دستگیری کارگران گروه ملی فولاد قانونی نیست و از مجلس درخواست مداخله برای آزادی آنها کرده است .!!!"

تحولات جامعه ایران در یک سال گذشته همه امید و آرزوی اپوزیسیون راست را زیر و رو کرد. رضا پهلوی از چهره های شاخص اپوزییسون راست با درک این اوضاع و در حمایت طیفی از جریانات راست و رسانه های بزرگ پا پیش گذاشته است تا به عنوان شخصیت یک سناریوی رنگ باخته به مردم ایران فروخته شود. او در آخرین سخنان خود در ١٤ دسامبر در انستیتو واشنگتن خواهان تغییر رویکرد آمریکا و دولتهای اروپایی در قبال ایران شده است. او خواستار این شده است که تغییر رژیم ایران و در حقیقت رژیم چنج به سیاست رسمی دولت ترامپ تبدیل شود، خواستار این است که آمریکا اقداماتی جدی تر و ملموس تر علیه ایران انجام دهد، تحریمها علیه ایران را به صورتی پیش ببرد که ضمن فشار "کمتر" به مردم، فشار بر جمهوری اسلامی ادامه یابد. او همزمان خواهان ضبط اموال مقام های ایرانی به نفع اپوزیسیون و بعلاوه "گذار مسالمت آمیز از رژیم ایران" شده است.

 اعتراض مردم محروم در فرانسه چیزی که به جنبش "جلیقه زردها" مشهور است، سراسر این کشور را با بحرانی همه جانبه مواجه کرده است. تحرکی که حدود یک ماه پیش در اعتراض به افزایش مالیات سوخت شروع شد، امروز نه تنها دامنه آن بسیار وسیع شده که بعلاوه مطالبات آنها از اعتراض به گرانی و فقر و بالا بودن قیمت مایحتاج عمومی و مالیاتها تا زیر سوال بردن کل سیستم حاکم به عنوان "دمکراسی اقلیت" کشیده شده. اکنون حکومت ماکرون از جانب معترضین و اکثریت بزرگی از کارگران و اقشار محروم جامعه فراسنه، بدرست بعنوان حکومت پولدارها اسم برده میشود.

مصاحبه‌ی رادیو نینا با خالد حاج محمدی

 هیمن خاکی: کارگران هفت تپه جنگیدند و تلاش کردند که به خواست‌ها و مطالباتشان برسند و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نکردند. مسئله‌ی هفت تپه از یک ماه پیش برای جامعه‌ی ایران توده‌ای شده‌است. اما کارگران هفت تپه چندین سال است که با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند؛ چه در دورانی که شرکت دولتی بود و چه در دورانی که شرکت به بخش خصوصی واگذار شد. چند بار اعتصاب و اعتراض کردند، اما این بار موج عظیمی شکل گرفت. اخبار اعتراض و اعتصاب و خواست و مطالبات کارگران دهان به دهان چرخید و موجی از پشتیبانی‌ها شکل گرفت؛ از دانشگاه تا معلمان، کشاورزان، و مهم‌تر از همه، لایه‌های متفاوت طبقه‌ی کارگر. با شعارهایی همچون "ما فرزندان کارگرانیم" تا فریاد رسای "کارگر زندانی آزاد باید گردد"؛ همه و همه بخش‌هایی از اعتصاب هفت تپه هستند. اما با این وجود...

کارگران هفت تپه در دوره تاریخی پر مشقتي با تمام توان علیه بی حقوقی خود به میدان آمده اند. صدای کارگران هفت تپه در کنار و همراه با اعتصاب بزرگ کارگران فولاد توانست همه موانع سانسور و دیوار استبداد جمهوری اسلامی را فرو ريزد و جامعه را با هفت تپه و فولاد به هم وصل کرد.

در تمام این دوره همه سران و روسای ریز و درشت جمهوری اسلامی، همراه با مراکز پلیسی و امنیتی، به تکاپو افتادند. هر روز در قامتي ظاهر شدند تا کارگران هفت تپه و فولاد را به زانو در آورند. تا امروز هفته تپه ای و کارگر فولاد متحد و در کنار هم برای حقوق خود در میان هاله ای بزرگ به قامت ایران و صفی از آزادیخوهان در جهان استقامت و ايستادگي کرده اند و همه تلاشها را جهت سرکوب، خفه کردن صدای نمایندگانشان، ایجاد انشقاق و چند دستگی در میان خود و همه شایعات و پرونده سازی های مهندسی شده علیه نمایندگان و سخنگویان خود را افشا و خنثی کرده اند.