آقای پهلوی چون همیشه با ادعاهای ریاكارانه "دفاع" از مردم ایران، با قسم خوردن به ارزشهای لیبرالیسم و دمكراسی غربی، دولتهای غربی را نصیحت كرده كه به اندازه كافی علیه جمهوری اسلامی قاطعیت به خرج نمیدهند. رضا پهلوی اكنون در دل یكی از خونبارترین نسل كشی های تاریخ سرمایه داری که توسط دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین اعمال میشود، در كنار نتانیاهو و همراهان فاشیست وی، به نام "مبارزه" با جمهوری اسلامی و به عنوان كدخدای خودگمارده "مردم ایران"، با پرچم "ضد تروریسم" برای تحریك دول غربی جهت اقدام "قاطع تر" علیه ایران وارد میدان شده است. خواست اقدام قاطع تر رضا پهلوی علیه جمهوری اسلامی، زمانی كه اسرائیل در فلسطین دریای خون راه انداخته است، زمانی كه منطقه به یك بمب ساعتی تبدیل شده است و همه نگران جنگی ویرانگر در منطقه هستند، زمانی كه دولت آمریكا علیرغم فضای ترور و تحریك جنگی اسرائیل، اعلام حمایت كامل از فاشستهای حاكم بر اسرائیل كرده است، نمیتواند چیزی جز خواست حمله به ایران تعبیر شود. آقای پهلوی همراه و در كنار باند فاشسیت و جنگ طلب اسرائیل نشسته است.

پس از "انتخابات" ریاست جمهوری و پیروزی مسعود پزشكیان، روز چهارشنبه دهم مرداد ۱۴۰۳ مراسم تحلیف او در مجلس شورای اسلامی با حضور طیفی از روسای جمهوری اسلامی همراه با هیئتها و نمایندگانی از دولتهای مختلف برگزار شد.

"انتخابات" كه پس از مرگ رئیسی انجام گرفت، انتخاب پزشكیان در این "انتخابات"، برنامه و پلاتفرمهای اعلام شده انتخاباتی توسط جلیلی و پزشكیان و قالیباف، وعده های آنها، از مستضعف پناهی جلیلی تا سوگند خوردن قالیباف به بهبود وضع كارگران و محرومان، تا وعده های پزشكیان و دعوت به آشتی جناحهای حكومتی، بیان دوره ای جدید از حیات جمهوری اسلامی است. دوره ای كه مهر جنبش برابری طلبانه طبقه كارگر و مردم آزادیخواه ایران بر آن حك شده است. میزان مشاركت در "انتخابات" این دوره حتی بر مبنای ادعاهای رسانه های رسمی حكومتی، مستقل از درجه صحت و سقم آن، پایین ترین سطح در تاریخ جمهوری اسلامی بود.

ورود نتانیاهو، قصاب غزه، به امریکا و سخنرانی دیروز وی در کنگره امریکا با استقبال نمایندگان هر دو حزب و اعتراض و خشم مدافعین مردم فلسطین روبرو شد. اگر در سالن کنگره حامیان نتانیاهو، این جانی را برای نسل کشی و جنایت علیه بشریت در نوار غزه تشویق میکردند، واشنگتن زیر پای حامیان مردم فلسطین به لرزه در آمده بود.

دعوت از نتانیاهو به آمریكا و سخنرانی وی در كنگره در شرایطی انجام میگیرد كه بمباران، كشتار، ویرانی و تلاش برای غیر ممکن کردن امكان زیستن در نوار غزه و کرانه باختری، از جانب دولت و ارتش اسرائیل بشدت ادامه دارد. دولت اسرائیل طی ده ماه گذشته نه تنها دست به كشتار دسته جمعی مردم فلسطین زده است، بلكه همه امكانات زیستی در این منطقه از مراتع و منابع آب تا زیر ساختهای اقتصادی، اجتماعی، پزشکی و... را نابود كرده است. دعوت از نتانیاهو اعلام جنگ رسمی دولت بایدن و کنگره امریکا علیه دهها میلیون انسانی است که ده ماه است در حمایت از مردم فلسطین و علیه نسل کشی دولت اسرائیل فضای سیاسی امریکا را به تسخیر خود در آورده اند.

حكم ضد انسانی اعدام برای شریفه محمدی به جرم دفاع از حقوق كارگری و حق زن، به حق موجی از نفرت و اعتراض در ایران و در خارج ایران راه انداخته است. در ایران خواست آزادی بی قید و شرط و فوری شریفه محمدی به خواست طیف وسیعی از نهادها و شخصیتهای اجتماعی، فعالین زن و فعالین كارگری و ... تبدیل شده است. اعتراض رسمی ۱۶ نفر از زنان زندانی در زندان اوین، اعتراض بازنشستگان شوش، سندیكای كارگران شركت واحد، كانون صنفی معلمان ایران(تهران)، اعتصاب غذای ۵۵ نفر از زندانیان زندان اوین در اعتراض به این حكم، حمایت كارگران زندانی، رضا شهابی، داود رضوی و حسن سعیدی... از شریفه محمدی بخشی از این اعتراضات است. همزمان طوماری از جانب خانواده شریفه محمدی در محكومیت این حكم و با خواست آزادی فوری او راه افتاده كه تا كنون بیش از ۵ هزار نفر آنرا امضا كرده اند.

بیش از ۲۰ هزار كارگر پروژه ای در مراكز نفتی حدود یك ماه است در اعتصابند. مطالبات اصلی كارگران عبارت است از افزایش دستمزدها، ۱۴ روز كار و ۱۴ روز تعطیلی و حذف شركتهای پیمانكاری و یكسری مطالبات رفاهی و بهداشتی و... . این چهارمین دوره اعتصابات كارگران پروژه ای در مراكز نفتی از سال ۹۹ تاكنون است. اعتصابات كارگری در این پروسه چهار ساله بطور دایم بر خواست افزایش دستمزدها، حذف پیمانكاران و قرارداد مستقیم با شركت نفت، كاهش روزهای كاری و بعلاوه مطالبات دیگری مانند بهبود محل خواب، بهداشت، سرویس های ایاب ذهاب ... بوده است. كارگران در اعتصابات اخیر تاكید كرده اند كه ساعت كار نباید از ۸ ساعت در روز بیشتر باشد و این پدیده مهمی در اعتصابات اخیر است. اعتصابات كارگری در طول این چهار سال دستاوردهایی داشته است و بعضی مشكلات و موانع در مسیر مبارزه خود را كاهش و بعلاوه میزان مشاركت كارگران در اعتصاب افزایش و هم سطح مطالبات آنها و بالا رفتن توقعات كارگران با توجه به دستاوردهای تا كنونی، بهبود یافته است.