رضا شهابی بعد از ٣٠ روز اعتصاب غذا در اعتراض به ١٩ ماه بلاتکلیفی در زندان٬ روز یکشنبه اول دیماه ١٣٩٠ ٬ به درخواست طیف وسیعی از فعالین کارگری٬ نهادها و تشکلهای مختلف کارگری٬ رفقای خود و خانواده و بستگانش٬ مسئولانه جواب مثبت داد و به اعتضاب غذا پایان داد. طبق اطلاعیه "کمیته دفاع از رضا شهابی"٬ او اعلام میکند که: "من به درخواست های اینهمه کارگر و فعال کارگری و نهادهای مختلف که به کمیته دفاع از من پیام فرستاده اند و خواستار پایان دادن به اعتصاب شده بودند احترام قائلم. اگرچه بنا داشتم  تا پای مرگ به اعتصاب ادامه دهم، اما اکنون بیش از این نمیتوانم قبول کنم که به این همه درخواست کماکان پاسخ منفی دهم. من بین انتخاب خودم و خواسته ی جنبش

رفقای عزیز!

قبل از پلنوم ٢٢ کمیته مرکزی٬ بحث کنگره ٥ حزب در هیئت دبیران حزب مورد بحث قرار گرفت و به اتفاق ارا٬ تصمیمات لازم و از جمله برگزاری کنگره پنجم بعد از پلنوم تصویب شد. مسئول برگزاری انتخابات باز به اتفاق آرا تعیین شد٬ و همه اینها به اطلاع پلنوم ٢٢ کمیته مرکزی رسید. پلنوم بحث علنی یا مخفی بودن کنگره را مورد بحث قرار داد و با اکثریت آرا٬ تصمیم گرفته شد که کنگره علنی است. اتفاقات بعد از پلنوم و بعد از اعلام پلاتفرم هیئت دائم که در پلنوم کنار گذاشته شده بود٬ حزب را وارد بحرانی عمیق کرد. خارج از هر ارزیابی که هر رفیق حزبی داشته باشد٬ حزب در وضع خطیری قرار گرفته است. دلایل این وضع در خود حزب و از جانب رفقای منتقد

موضوع کنگره ٥ حزب حکمتیست

رفقای عزیز!

تصمیم به برگزاری کنگره حزب بعد از پلنوم ٢٢ کمیته مرکزی٬ به اطلاع و تائید پلنوم ٢٢ رسید. طبق مباحثات و گزارش رهبری حزب به پلنوم ٢٢ قرار شد با اتمام پلنوم پروسه انتخابات کنگره حزب فوری شروع شود. مسئول انتخابات کنگره به پلنوم معرفی شد و پلنوم ٢٢ تصمیم گرفت که کنگره علنی باشد.

در اینکه امروز حزب در وضع خطیری قرار دارد شکی نیست. خارج از هر تحلیل و ارزیابی که هر کس داشته باشد حزب عملا دو شقه

روزنامه کیهان در شماره ١٧ دیماه ١٣٩٠ خود یک بار دیگر در مورد کمونیسم مارکس٬ منصور حکمت٬ حزب حکمتیست٬ دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب و محافل کارگری و کمونیستی٬ با امضای "حسین حسینی" اظهار نظر کرده است. کیهان جمهوری اسلامی قبلا نیز در شماره های ٣٠ بهمن و ٢١ اسفند ١٣٨٩ و ٢٠ و ٢١ فروردین ١٣٩٠ ٬ در مورد شکل گیری محافل مارکسیستی در ایران٬ دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب و حزب حکمتیست مطالبی منتشر کرده بود. همه این مقالات جز یک مورد آن٬ به امضای "حسین حسینی" و زیر نام "بررسی شکل گیری محافل مارکسیستی"٬ به چاپ رسید. مطلب بی امضائی که احتمالا از تولیدات شریعتمداری بود ٬ در دفاع از "پژوهش های" "حسینی" و اساسا به حزب حکمتیست پرداخته بود. مطلب ٢١ فروردین ١٣٩٠ جناب "حسینی" قرار

بیش از سه دهه است جمهوری اسلامی بر مسند قدرت است. در این سه دهه علاوه بر اعتراض و مبارزه روزانه طبقه کارگر برای بهبودی در زندگی خود و دنیائی قابل تحمل٬ شاهد جدال انواع جنبشهای بورژوائی و اعتراض بخشهای مختلف سرمایه به نقش و سهم خود در قدرت و ثروت جامعه بوده ایم. جریانات مختلف بورژوائی از نوع قومی٬ ناسیونالیست و پرو غرب ٬ لیبرال و... هر کدام به نوعی تلاش کرده اند٬ با حفظ سیستم و با حفظ بردگی مزدی٬ وزن و قدرت خود را در مقابل حریفان خود بهبود بخشند و کل یا بخشی از قدرت را بدست آورند. در کل این پروسه جمهوری اسلامی و بخش حاکم بورژوازی ایران٬ حساسیت و تقابلهای خود را با سایر