اعتصابات کارگران هفت تپه وارد شصتمین روز خود شد. اکنون دوماه است که پنج هزار کارگر هفت تپه همراه با خانواده های خود در مقابل کارفرما و دولت و مجلس و دستگاه سرکوب، در دفاع از ابتدایی ترین حقوق خود متحد ایستاده اند. در این مدت صدها نشست در میان حکام، مجلس، بیت رهبری، قوه قضائیه، دولت، مراکز پلیسی و اطلاعاتی و دستگاه های تبلیغاتی آنها، خانه کارگر و سران و نمایندگان جمهوری اسلامی در شوش و خوزستان صورت گرفته است تا بتوانند به این همبستگی و اتحاد پایان دهند و هفت تپه ای ها را به زانو درآورند. هفت تپه در این جدال پیروزمند و سربلند بیروان آمد! هفت تپه و اتحاد کارگران آن امروز سنگری مهم در مبارزه طبقه کارگر در ایران و بخش محروم جامعه در دفاع از حق زندگی و عدالتخواهی، علیه استثمار و بردگی در مقابل یک حاکمیت هار بورژوایی و تا دندان مسلح است.

این دوره شاهد تحرکات جدید دوجریان در میان نیروهای اپوزیسیون در طیف اولترا راست بودیم. دو جریان که علیرغم تفاوتها، تشابهات بسیاری با هم دارند و هر دو بر تارک دو پدیده، دو هویت کاذب، یکی هویت مذهبی و دیگری هویت قومی، امید بسته اند، هر دو مطیع هر دولتی هستند که دوستی و خلوصیت آنها را در پیشبرد امور خود در چهارچوب سیاست آنها را بپذیرد. هر دو به امید پدیده های سیاهی هستند که جامعه به ویرانی کشیده شود و به زعم آنها شرایط رشد و مشتری برای استفاده از آنها مهیا شود. هر دو به یک اندازه در سیاست ایران ویژه اند، به جایی و جنبشی واقعی وصل نیستند و هر دو به یک اندازه از اتحاد مردم محروم، از اتحاد کارگری بیزار و ضد کمونیست و ترقیخواهی اند. هر دو به یک اندازه فرصت طلب و تابع سیاست دیگران هستند. هر دو ظرفیت تخریب و تباهی جامعه را دارند و در این مسیر "امتحان پس داده اند".

مبارزات کارگران هفت تپه، داستان مقاومت و ایستادگی آنها، اتحاد و یکپارچگی آنها برای احقاق حقوق خود در مقابل کارفرمای هفت تپه و دولتهای حاکم بر ایران، چه در دوره های گذشته و چه امروز، بر کسی پوشیده نیست. امروز اگر هفت تپه مورد حمایت طبقه کارگر و مردم محروم در جامعه ایران است، نتیجه تلاشهای کارگران هفت تپه، درایت و هوشیاری شان، مقاومت و مساوات طلبی آنها است. هفت تپه بدرست همیشه خود را بخشی از طبقه کارگر ایران دانسته و از درد مشترک و ضرورت اتحاد این طبقه و مبارزه مشترک آن، در مقابل بورژوازی حاکم بر ایران سخن گفته است. همین حقایق باعث شده نه تنها طبقه کارگر ایران، بلکه و بعلاوه محرومین جامعه خود را حامی هفت تپه و رهبران و فعالین هفت تپه را سخنگوی خود و امیال کارگران هفت تپه را امیال و آرزوی خود بدانند. دستاوردهای تا کنونی کارگران هفت تپه خصوصا در سالهای اخیر، از آزاد کردن همکاران، نمایندگان و حامیان خود تا منتفی کردن پرونده های آنها، از وادار کردن قوه قضائیه و کل دستگاه حکومت در محاکمه اسد بیگی به جرم اختلاس و پولشویی تا اتکای آنها به مجامع عمومی کارگری، از جلب حمایت سایر مراکز تولیدی و بخشهای مختلف طبقه کارگر تا حمایت مردم شوش از اعتصابات کارگری، از عروج رهبران خوشنام تا خنثی کردن همه توطئه و دسیسه ها و...، همگی با اتکا به هوشیاری آنها و گم نکردن قطبنمای حرکت خود علیه استثمار و بردگی و در دفاع از منافع کارگری خود بوده است.

مصاحبه رادیو نینا با خالد حاج محمدی

هیمن خاکی: اعتصاب کارگران هفت تپه از روز دوشنبه ۲۶ خرداد با شرکت جمع بزرگی از کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه شروع شد. کارگران بخش های تجهیزات مکانیکی و زیربنایی، امور اداری، خوراک و دام و کارگران بخش کشاورزی اعتصاب را در کارخانه نیشکر هفت‌تپه شروع کردند. خواست و مطالبات کارگران هفت‌تپه پرداخت حقوق های معوقه، خلعید از کارفرمای اختلاس گر و بخش خصوصی از هفت تپه، تمدید دفترچه های بیمه درمانی و خدماتی، بازگشت به کار همکاران اخراجی و بازگرداندن ثروتهای اختلاس شده به کارگران و حکم حبس ابد برای اسدبیگی و رستمی است. به نظر میرسد که دور جدید کمکش و جدال در هفت تپه در دل اوضاع بحرانی و بحران کرونا دوباره شروع شده است. خالد حاج‌محمدی اساساً ما در دوره گذشته شاهد مبارزات درخشانی از کارگران هفت تپه بودیم، رژیم در دوره گذشته به اعتصاب و اعتراضات کارگران هفت‌تپه حمله کرد و رهبرانش را دستگیر و زندانی کرد و در یک پروسه پر پیچ و خم رژیم عقب نشینی کرد. ابتدا در این رابطه صحبت کنیم که ارزیابی شما از اعتراضات این دوره کارگران هفت‌تپه چیست و اساساً رابطه بین اعتراضات این دوره و دوره گذشته را چگونه میشود ارزیابی کرد؟

مصاحبه کمونیست با خالد حاج محمدی

کمونیستها تاریخا بر فعالیت در محل کار و زندگی طبقه کارگر تاکید کرده اند و این دو به عنوان دو بخش انتگره از فعالیت کمونیستی اسم برده شده است. سالهای اخیر و افزایش دامنه اعتصابات کارگری، از اعتصاب کارگران بافق تا اعتصابات اخیر کارگران فولاد و هفت تپه، اعتصابات کارگران هپکو و آذر آب و کارگران معادن کرمان، پای محلات کارگری و حتی مردم محروم شهرها در حمایت از کارگران به میان کشیده شد. بعلاوه در زمان بروز وقایعی مانند سیل، زلزله ، کرونا و کمک رسانی مردم به همدیگر یک بار دیگر سازماندهی مردم در محلات و اهمیت آن را روی میز هر فعال کمونیست و جدی گذاشت. نشریه کمونیست به همین دلیل جایگاه کار در محلات، چگونگی سازمانیابی، عرصه های مختلف کار، سوالات و گرهگاه های این امر و... را با تعدادی از اعضا کمیته رهبری حزب در میان میگذارد.