حکمتیست می پرسد؛
حکمتیست: اکنون و با اعتراضات وسیع این دوره و مخاطراتی که برای جمهوری اسلامی فراهم شد، بار دیگر روحیه وحدت طلبی و نزدیکی نیروهای اپوزیسیون علیه جمهوری اسلامی و اهمیت انگشت گذاشتن بر اشتراکات به جای اختلافات، رشد کرده است. همزمان در میان نیروهای موسوم به چپ نیز اهمیت نزدیکی و تشکیل قطب چپ و همکاری و اتحاد و نزدیکی دامن زده شده است. در همین راستا و بدنبال اعتراضات این دوره بخشی از این نیروها همکاری هایی را شروع کرده و ظاهرا جواب مثبت به این وحدت طلبی میدهند. سوال این است که حزب حکمتیست کجای این ماجرا قرار دارد؟ آیا فکر نمیکنید که نزدیکی و همکاری اپوزیسیون جمهوری اسلامی امروز یک ضرورت است؟ از ما سوال میشود که چرا حزب حکمتیست با نیروهای چپ همکاری و رابطه نزدیک نمیگیرد و چرا قطبی چپ تشکیل نمیدهید؟
با عروج موج اعتراضات عدالتخواهانه مردم ایران علیه استثمار و بردگی، با گسترش فوری این اعتراضات به همه شهرهای بزرگ و کوچک، به دانشگاهها و...، و زمانی که همه احساس کردند، شورش گرسنگان به تهدیدی جدی برای جمهوری اسلامی تبدیل شده است، زمانی که حاکمین بر ایران سراسیمه شده و ترس و نگرانی سراپایشان را فرا گرفت، ناگهان دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا و مایک پنس معاون او و تیم همراهشان، کفش و کلا کرده و لباس "دفاع" از مردم ایران را به تن کردند. آنها در کمال وقاحت و فرصت طلبی سعی کردند، تخاصمات تاکنونی خود با جمهوری اسلامی را با پرچم "دفاع از حقوق" مردم ایران تزئین کنند. اعلام کردند که جوانان ایران روی "پشتیبانی" امریکا حساب کند. ...
مصاحبه رادیو نینا با خالد حاج محمدی
هیمن خاکی: به مناسبت روز دانشجو، امسال بار دیگر دانشگاهها تریبون رساندن صدای محکم اعتراض میلیونی شهرندان در ایران بود! تریبون سراسری اعتراض به بی حقوقی مطلق طبقه کارگر، به ستم و محرومیت مطلق شهروندان در مناطق دورافتاده تر، به فقر و بی افقی دانشجوی محروم، به خصوصی شدن و پولی شدن امکان دسترسی به آموزش و نیازهای اولیه زندگی، به فساد افسارگسیخته حاکمیت، و به تبعیض و تحقیر تعمیم یافته جنسیتی بود! از این تریبون علاوه بر این کیفرخواست قربانیان چهاردهه حاکمیت نیز به میان آمد! از این رو می خواهم سوال اول را اینگونه مطرح کنم. ارزیابی شما از اعتراضات امسال دانشجویان در ١٦ آذر و تفاوت امسال با سالهای قبل در چه چیز بود و در کل ارزیابی شما از اعتراضات امسال که اتفاق افتاد چیست؟
مصاحبه سایت گزارشگران با خالد حاج محمدی
گزارشگران: همچنانکه اشاره کردیم انگیزه این گفتگوها، دستگیری محمود صالحی است. به این مناسبت ما به بررسی جنبش کارگری میپردازیم. اما و خوشبختانه در این فاصله محمود صالحی آزاد شد. خواستم ابتدا در مورد آزادی محمود صالحی و تلاشهایی که در این مورد شد، نظرتان را بپرسم.
خالد حاج محمدی: راستش آزادی محمود صالحی مدیون تلاشهای زیادی است که برای آزادی او به عمل آمد. در جریان هستید که در این فاصله هم در داخل ایران و هم در خارج کشو تلاش نسبتا فراوانی در اعتراض به دستگیری او و آنهم در شرایطی که همه میدانستند وضع جسمی محمود صالحی بدلیل دوره های طولانی و مکرر زندانی شدن از جانب جمهوری اسلامی، بسیار بد و باید مرتب تحت نظر میبود و تحمل زندان را نمیکرد، صورت گرفت. جمهوری اسلامی هم وارد بازیی شده بود و باید آنرا به نحوی تمام میکرد که عقب نشینی اش را لاپوشانی کند، بخصوص که..
جمهوری اسلامی نتوانست سر محمود صالحی را زیر آب کند. نتوانستند او را بیشتر از این در زندان نگهدارند و با مرگ او خود را خلاص کنند و به کارگر و آزادیخواهان و صف برابری طلبان "درس عبرت" بدهند. دستگیری محمود صالحی در بیمارستان و به شیوه بسیار وقیحانه ای که فقط از سرکوبگران جمهوری اسلامی بر می آید، اعلام حکم یک سال زندان به او بر اساس پرونده سازی حقوق بگیران وزارت اطلاعات، زنجیر کردن او در بیمارستان و...، همگی قرار بود "درس عبرتی" به هر کارگر و انسان عدالتخواهی باشد، که علیه بیحقوقی و استثمار و بردگی در این جامعه زبان بگشاید.
اما این آرزوی شوم شکست خورد و حکم دهندگان مجبور شدند عقب نشینی کنند. آنها ناچار شدند حکم زندان او را به وجه نقد تبدیل کنند. سرانجام و بر اساس اطلاعیه کمیته دفاع از محمود صالحی،
صفحه44 از97