در مورد مواضع حککا، و حمید تقوایی بر سر سوریه

اخیر شاهد تلاشهای دولت آمریکا و انگلستان برای دمیدن در آتش جنگ در سوریه هستیم. بهانه این است که حمله شیمیایی و کشتار مردم در سوریه توسط حکومت اسد صورت گرفته است. کشتار مردم بیگناه در سوریه با سلاحهای شیمیایی قرار است کلید جنگی دیگر در این کشور و البته علیه همین مردم باشد. اپوزیسیون متحد آمریکا در سوریه عملا نتوانست توازن در سوریه را به نفع ناتو حل و فصل کند و همین اتفاق دولتهای غربی و در راس آن آمریکا و انگلستان را به فکر راه چاره دیگری انداخته است. به همین دلیل و در این فرصت٬ به بهانه مخالفت آنها با استفاده از سلاح شیمیایی٬ سران ناتو و نخست وزیر انگلستان برای حمله نظامی به سوریه پا

گوانتانامو زندان مخوف دولت "دمکرات" و "بشر دوست" آمریکا٬ یکی از "دستاوردهای" تروریسم دولتی این کشور بعد از جنایت ١١ سپتامبر است. واقعه ای که بهانه ای شد در دست دولت آمریکا و رئیس جمهور وقتش تا گوانتانامو را برای زندانی کردن مخالفان خود و لگد مال کردن ابتدایی ترین حقوق انسانی علیه کل بشریت بنا نهد.

اکنون حدود ١٣٠ نفر از زندانیان گوانتانامو پنجمین هفته اعتصاب غذای خود را در اعتراض به بی حرمتی زندانبانا به زندانیان سپری میکنند٬ واقعه ای که به اندازه سرماخوردگی هیچ "تبتی" معترض به چین و طرفدار آمریکا٬ در میدیای "شرافتمند و بی طرف" غرب منعکس نشده است. این اولین بار نیست که زندانیان این بازداشتگاه در اعتراض به بی حقوقی٬ بلاتکلیفی و عدم تفهیم جرم٬ دست به

روز چهارشنبه ٤ اردیبهشت ١٣٩٢ برابر با ٢٤ آوریل ٢٠١٢ بیش ٣ هزار کارگر پوشاک در بنگلادش بر اثر فروریختن ساختمان ٨ طبقه ای در نزدیکی دکا٬ زیر آوار ماندند. تا کنون خبر مرگ ٢٠٠ کارگر و زخمی شدن ١٥٠٠ نفر و ماندن صدهها نفر دیگر زیر آورا ساختمان پوشاک گزارش شده است. بار دیگر کارخانه پوشاک بنگلادش جان صدها نفر را گرفت و میلیونها خانواده کارگری در مراکز تولید پوشاک را در سوگ مرگ عزیزان خود فروبرد.

مراکز تولید پوشاک در این کشور که حدود ٤٥٠٠ کارخانه را شامل میشود و بیش از دو میلیون کارگر در آنها کار میکند٬ هر سال بخشی از طبقه کارگر این کشور را به کام مرگ فرو میبرند. طبق آمارهای منتشر شده تنها در ٢٧٥ کارخانه از این مجموع از سال ١٩٩٩ تا اوایل

کارگران مجتمع مس خاتون آباد از روز چهارم اردیبهشت در اعتراض به عدم تحقق وعده های مسئولین این مجتمع دست به اعتراض زده اند. کارگران دروازه های ورودی مجتمع مس را بسته و مانع ورود مواد اولیه به این مجمع شده و عملا کارخانه را تعطیل کرده اند. اخبار منتشره حاکی از آن است که بعد از تعطیلی شرکتهای پیمانکاری بیش از ٢٥٠٠ کارگر مس خاتون آباد و میدوک به استخدام مس سرچشمه در آمده و توافق بر این بوده است که بعد از یک سال همه آنها استخدام رسمی شوند. کارگران اعلام کرده اند که با گذشت ١٨ ماه از توافق حاصله هنوز مسئولین مس سرچشمه از استخدام رسمی آنها خودداری میکنند.

روز نهم اردیبهشت یگانهای ویژه به کارگران اعتصابی حمله کرده اند٬ اما کارگران کماکان در داخل مجتمع تحصن کرده و خواهان رسمیت

(نکاتی در جواب رضا مقدم)

ماجرای خروج اسالو از ایران و اطلاعیه ای که به امضای هیئت مدیره شرکت واحد پخش شد که در آن اطلاعیه ضمن اعلام اخراج اسالو از هیئت مدیره٬ خواهان قطع هر نوع ارتباط و همکاری با او میشود٬ عکس العملهای مختلفی را به میان کشید. تعداد نسبتا زیادی از فعالین کارگری و کمونیست٬ در نقد تصمیم هیئت مدیره و بیان مخاطرات این موضع برای شرکت واحد و جنبش کارگری٬ تلاش کردند در وهله اول هیئت مدیره اش را دلسوازنه متوجه اشتباه خود کنند و سندیکای واحد را از پرتگاهی که در مقابلش ایجاد شده بود نجات دهند. اینجا قصد من پرداختن به این ماجرا نیست. هدف این نوشته اساسا نقد مصاحبه ای است که در ٢٠ اردیبهشت با رضا مقدم بر