تا کنون چند فیزیک دان ایرانی در تهران ترور شده اند. ٢٢ دیماه ١٣٨٨ مسعود علی محمدی استاد فیزیک دانشگاه تهران در اثر انفجار بمب کشته شد. در هشتم آذر ماه ١٣٨٩ نیز دو فیزیک دان مورد حمله تروریستی قرار گرفتند که در این ماجرا مجید شهریاری استاد فیزیک کشته شد. در کل این ماجراها دولت ایران و مراکز اطلاعاتی آنها انگشت اتهام را به سوی دولت اسرائیل اشاره رفته اند. اخیرا وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی اطلاعیه ای منتشر کرده است و از دستگیری عوامل ترور علی محمدی و کسب اطلاعات و کشف جریانات تروریستی که "سرشان به اسرائیل وصل است"، اشاره کرده است. در این مدت مقامات مختلف جمهوری اسلامی و روزنامه های رسمی آنها در مورد ترورها و تلاش آنها برای یافتن عاملین ترور سخن گفته اند. اخیرا هم برنامه پخش اعترافات یک نفر و ارتباط او

بیانیه مشترک احزاب کمونیست کارگری عراق٬ کردستان و حکمتیست
اعتراضات وسیع مردم تونس که از دسامبر ٢٠١٠ شروع شد٬ با به میدان آمدن طبقه کارگر و اتحادیه های کارگری تونس که بیش از نیم میلیون عضو دارند٬ دولت حاکم را فلج کرد و زین العابدین بن علی٬ رئیس جمهور ٢٣ سال بر مسند قدرت در این کشور، را فراری داد. تلاش محمد الغنوشی نخست وزیر فعلی و رئیس مجلس و باقیمانده دولت حاکم و وعده و عید دادن٬ جهت آرام کردن فضا و کنترل اوضاع، تا کنون به جائی نرسیده است. کارگران و اتحادیه های کارگری در تونس، همراه توده وسیع مردم، با اعتراض به گرانی٬ بیکاری و استبداد، و

٣٢ سال بعد از انقلاب ١٣٥٧ ایران٬ و درست در شرایطی که فضای انقلابی در مصر و تونس٬ دنیا را به تماشا طلبیده است٬ بار دیگر یاد تحولاتی که ٣٢ سال پیش بشریت را به دگرگونی جدی و بهبودی در زندگی در یکی از کشورهای مهم خاورمیانه٬ امیدوار کرد را زنده کرده است. انقلاب ٥٧ تحولی انقلابی در جامعه ای استبدادی به اسم ایران بود، مردم در ابعاد میلیونی علیه استبداد حاکم و برای آزادی و رفاه به خیابان آمدند و سرانجام رژیم پهلوی را به زیر کشیدند. تحولات انقلابی آن دوره درست مثل مصر و تونس امروز فضای اختناق را شکست٬ دولت قدم به قدم عقب نشست٬ کابینه عوض کرد٬ شاه اعلام کرد صدای انقلاب را شنیده است٬ زندانی سیاسی آزاد شد٬ فضای باز و آزاد ایجاد شد و مردم ایران بعد از سالیان طولانی نفسی راحت کشیدند. در آن انقلاب زمانی که کارگران نفت دست به اعتصاب زدند٬ کمر رژیم پهلوی را شکستند

چند هفته از خیزش مردم معترض عراق علیه فقر، گرانی، بیکاری و استبداد میگذرد. اینبار مردم نه زیر پرچم ارتجاعی ناسیونالیسم عرب و کرد، یا شیعه و سنی، نه برای احقاق "حقوق ملی" خود یا مبارزه علیه اشغالگران٬ که علیه حکومتهای حاکم در عراق و کردستان و برای رفاه، آزادی و حرمت انسانی خود به میدان آمده اند. مردم علیه حکومتهای فاسدی دست به اعتراض زدند که به یمن حمله نظامی امریکا به عراق و از هم پاشیدن شیرازه جامعه عراق به قدرت رسیده و به نام حکومتهای "منتخب" مردم در عراق و کردستان آن حکومت میکنند. 

روز جمعه بیش از ١٢ شهر در عراق منجمله شهرهای بغداد، بصره، موصل، کرکوک، فلوجه، سلیمانیه و رانیه شاهد اعتراضات وسیع مردم علیه دولتهای حاکم در عراق و کردستان بود. احزاب و دول حاکم در عراق و کردستان عراق که تردیدی در سرکوب وحشیانه وبه خانه فرستادن مردم آزادیخواه ندارند دست به سرکوب مردم به جان آمده از فقر، استبداد، بلاتکلیفی و ناامنی، زدند. سرکوب وحشیانه پلیس و ارتش، به جا گذاشتن ده ها کشته و صدها زخمی و زندانی، یکبار دیگر پوچی این ادعا که دول حاکم درعراق دولتهای "خودی اند" را نشان داد. یکبار دیگر نشان داد حاکمیت بورژوازی

اراده متحد پتروشیمی های تبریز به بار نشست و اعتصاب ١٨٠٠ کارگر پیمانی این مجتمع روز سه شنبه ١٨ اسفند بعد از ١١ روز با موفقیت پایان یافت. مطالبات کارگران عبارت بود از حذف پیمانکار٬ انعقاد قرار داد مستقیم کارگران با این واحد٬ و افزایش حقوق و مزایای کارگران پیمانی در سطح کارگران رسمی. در این یازده روز کشمکشی جدی میان کارگران با مدیریت پتروشیمی در جریان بود. مدیریت ابتدا تلاش کرد با تهدید کارگران را وادار به اتمام اعتصاب کند. تلاش کرد با وعده های توخالی مثل سابق کارگران را دست خالی سر کار برگرداند. تلاش مذبوحانه اش برای اجیر کردن