تحولات اخیر سوریه، بعد از سقوط دولت بشار اسد، به قدرت رسیدن گروههای اسلامی و تلاش دولتها و جریانات مختلف دخیل، جهت شكل دادن به دولت آتی و تامین سهم و جایگاه هر كدام، به كشمكشهای مختلف و مخربی در این جامعه دامن زده است. تخاصماتی كه مصائب آن دامن طبقه كارگر و اقشار محروم را میگیرد و دودش به چشم آنها میرود.

این پدیده در كنار گروهها اسلامی بقدرت رسیده متحد در "هیئت تحریر الشام"، با توجه به گذشته مخرب و ماهیت ارتجاعی آنها، نگرانی ها و سوالات جدی ای را در مورد سرنوشت و آینده مردم این كشور در مقابل جامعه قرار داده است. مردمی كه طی ۱۴سال گذشته، بر متن جنگ خونینی كه به نام دفاع از آنها راه انداختند، جز كشتار و ویرانی، خانه خرابی و آوارگی و فقر و انواع پاكسازی های قومی مذهبی، چیزی نصیب شان نشد.

یکماه پس از سقوط بشار اسد و هیاهوی "پیروزی مردم سوریه" و وعده "آینده آزاد و برابر" برای آنها، زیر حاکمیت نیروهای اسلامی به رهبری "هیئت تحریر الشام"، مخاطرات پیش روی جامعه و مردم سوریه، خطر تبدیل دوباره سوریه به میدان جنگ و کشمکش قدرتهای منطقه ای، بویژه ترکیه و اسرائیل، قابل سرپوش گذاشتن و مخفی کردن نیست.

سایه سنگین تصاویر بمباران مناطق مختلف سوریه توسط بمب افکنهای اسرائیلی-امریکایی، اشغال مناطقی از سرویه توسط اسرئیل و لشكر كشی و بمباران و جنگ افروزی تركیه و نیروهای نیابتی او و حملات مكرر آنها به مناطق كردنشین و راه انداختن جنگ با نیروهای دمكراتیك سوریه، تهدیدات نظامی دائمی ترکیه و اسرائیل، تصاویر سفرهای دیپلماتیک مقامات ״متمدن״ شده و کراوات زده "هیئت تحریر الشام" به کشورهای منطقه را به حاشیه رانده است. در کنار سفر مقامات دول غربی به سوریه برای احیا موقعیت از دست داده خود در این كشور با وعده های توخالی به شرط تضمین چرخش به غرب تروریستهای دیروزی و "لیبرالهای" امروزی "تحریر الشام"، شاهد تلاش جمهوری اسلامی و روسیه برای حفظ موقعیت خود در سوریه، تلاش جمهوری اسلامی در احیا محور مقاومت و ترمیم ضربات خورده، گسترش سایه سیاه نا امنی و ترور در عراق و ... بطور محسوسی قابل رویت است.

مبارزه و اعتراض طبقه كارگر به بی حقوقی، به فقر مطلق و سهم خود از زندگی، به اخراج و استبداد حاكم بی وقفه ادامه دارد. ما روزانه شاهد دهها تجمع و اعتراض و اعتصاب كارگری در ایران هستیم. دوره اخیر جامعه ایران شاهد وسیعترین اعتراضات و اعتصابات كارگری در مراكز مهم از صنایع نفت، گاز و پتروشیمی ها تا فولاد، معادن، ترانسپورت، مراكز تولیدی، خدمات شهری و...است.

همزمان ما شاهد اعتراضات و تجمعات روزانه سایر اقشار محروم جامعه از معلمان تا پرستاران، بازنشستگان و اعتراضات نسل جوان در مراكز تحصیلی و اعتراضات زنان به قوانین ضد زن هستیم. این اعتراضات، علیرغم هر فراز و نشیبی، حول مطالبات رفاهی و بهبود زندگی و آزادی و امنیت و آزادی زن، به یك صف بندی بزرگ و مقابله روزانه در پایین جامعه علیه بورژوازی ایران و حكومتش شكل داده است و سیمای سیاسی جامعه ایران را دستخوش تحولات جدی كرده است. وجود یك طبقه كارگر صنعتی قدرتمند، معترض و به میزان زیادی خود آگاه، با تجربه و انقلاب دیده در جامعه ایران، همراه با صفی از رهبران خود كه بخشا در سطح جامعه شناخته شده اند، وزن و جایگاه این طبقه را در ذهن مردم محروم بشدت بالا برده است.

سقوط برق آسای دولت بشار اسد در روز یكشنبه ۸ دسامبر ۲۰۲۴ و تسخیر دمشق توسط نیروهای مخالف اسد به رهبری "هیئت تحریر الشام"، در مدت زمانی بسیار كوتاه، نه تنها مردم سوریه و جهان كه حتی حاكمین بر سوریه و دولتها و نیروهای دخیل در تحولات این كشور را عمیقا غافلگیر كرد.

اكنون و با گذشت چند روز از این واقعه و نگاه به اخبار و وقایع اخیر و اقدامات و صف بندی های كنونی، میتوان تصویر واقعی تر از این تحولات سریع داشت. سیر این حوادث و عدم مقاومت ارتش سوریه، حتی نیروهایی كه امروز به عنوان "پیروزمند" این اوضاع به میدان آمده اند را نیز غافلگیر كرد. به اذعان رهبران و فرماندهان و حامیان مستقیم آن در دولت اردوغان و در میان همپیمانان غربی تركیه، طرح حمله به "حلب" از جانب "تحریر الشام" از ۶ ماه پیش به تركیه اطلاع داده شد و دولت آمریكا نیز در جریان قرار گرفته است. میگویند تصور تسخیر سریع حلب و عدم مقاومت و عقب نشینی برق آسای ارتش سوریه و فراهم شدن امكان ادامه پیشروی برای "نیروهای شورشی" تا گرفتن پایتخت و سقوط دولت اسد در دستور هیچ كسی از جمله سازماندهندگان حمله به حلب و حامیان آنها هم نبوده است.

مصاحبه نشریه نینا با خالد حاج محمدی

نینا: دوره اخیر یك بار دیگر، در دل تخاصمات منطقه ای و خصوصا تشدید تخاصمات دو دولت اسرائیل و ایران، مسئله ستمگری بر مردم کُرد زبان و كلا مسئله ای كه تاریخا به عنوان مسئله کُرد از آن اسم میبرند، مورد بحث محافل سیاسی خصوصا در جنبش ناسیونالیستی کُرد چه در سطح ایران و چه در سطح منطقه و همچنین بعضی از دول منطقه قرار گرفته است. بعلاوه اخیرا در تركیه هم رابطه دولت تركیه و پ ك ك یك بار دیگر و در دل آن مسئله کُرد به بحث رسانه های رسمی تبدیل شده است. در سوریه نیز كم و بیش سرانجام این مسئله و آینده نیروهای ناسیونالیسم کُرد در دل كشمكشهای دول مختلف در سوریه مورد بحث است. به همین دلیل سوالاتی را در این خصوص با خالد حاج محمدی در میان میگذاریم.