همایش اخیر مجاهدین و حضور افراد و محافل دست راستی از دول غربی و مشخصا عناصری از دولت آمریکا به اضافه محافلی از عربستان و اسرائیل در آن و هیاهوی سازمان مجاهدین حول این همایش و برنامه او برای آینده ایران دیدنی است. اعلام برنامه ای ١٠ ماده ای از جانب خانم رجوی در این همایش در مقام "رئیس جمهور" خودگمارده مجاهدین در سایه و بازی آلترناتیو سازی آنها هم دیدنی است.

تاریخ تلاش مجاهدین در چهار دهه گذشته و خصوصا بدنبال بن بست و بهم خوردن "شورای ملی مقاومت" و کناره گیری بنی صدر و سرانجام بیرون آمدن حزب دمکرات کردستان ایران از آن، تاریخ بن بست سیاسی جدی و دوره رکود و عقب نشینی های هر روز و حاشیه ای تر شدن این جریان چه در جامعه ایران و چه در اذهان عمومی است.

 

مقدمه: اخیرا و در امتداد همکاری و اتحاد عمل های گذشته احزاب و جریانات موسوم به چپ، بحثی تحت عنوان "اتحاد پایدار چپ در کردستان" به ابتکار کومه له (تشکیلات کرستان حزب کمونیست ایران) طرح شده است. این پروژه ظاهرا در میان جریاناتی در چپ ایران جواب گرفته است و عده ای در تلاش متحقق کردن این پروژه اند و آنرا به عنوان قدمی در راه نزدیکی چپ و تقویت آن در جامعه و تشکیل قطبی در شرایط متحول کنونی نام گذاشته اند. حول این مسئله و سیاست تا کنونی حزب ما در قبال آن، در میان طیفی از فعالین سیاسی و خصوصا کسانی که خود را کمونیست میدانند، علاوه بر بحث و جدل، همزمان سوالاتی طرح شده است. در این زمینه مسائلی از جمله کمبودهای خیزش دیماه و بویژه اوضاع بعد از آن و اهمیت اتحاد چپ، توقع جامعه و وحدت طلبی مردم، مقابله با سکتاریسم در میان چپ و عدم حرکت از منفعت سازمانی و برخورد اجتماعی و غیر فرقه ای به عنوان استدلال برای این نزدیکی بیان میشود. در این نوشته تلاش میکنم به این مسائل و دلایل عدم پیوستن ما به این همگرایی و نکاتی دیگر از جمله زمینه ها و چرایی این مسئله در این دوره را بیان کنم و به سولات مطرح جواب دهم.

 

اخيرا بدعوت اتحاديه هاي کارگري رضا شهابي و داود رضوي از سنديکاي شرکت واحد همراه با لقمان ويسي از انجمن صنفي معلمان مريوان، براي ملاقات با سازمانهاي کارگري موفق شدند به اروپا بيايند. طي اين مدت علاوه بر ملاقاتهاي متعدد با سازمانهاي کارگري، سخنراني هايي هم به زبان فارسي داشته اند. يکي از اين سخنراني ها، سخنراني رضا شهابي در شهر فرانکفورت آلمان در مورد وضع سنديکاي شرکت واحد و جنبش کارگري ايران است. در اين سخنراني رضا شهابي در جواب به يک سوال، چند کلمه اي هم انتقادي به چپ ايران پرداخته است. گفته هاي رضا شهابي در مورد چپ از جمله از اين قرار است که: "اين چپ پلاتفرمي عملي ندارد، به جاي اينکه با هم متحد شوند زير پاي هم را خالي ميکنند و اگر چنين نکنند بيشتر براي جنبش کارگري مثبت است."( نقل به معني)

بدنبال اين سخنان، کمپيني غير سياسي عليه رضا شهابي شروع شده است. اينجا بحث من دفاع يا رد بحث رضا شهابي و نظر او در مورد چپ ايران نيست.

مصاحبه کمونیست با خالد حاج محمدی

 کمونیست: کنگره نهم حزب حکمتیست برگزار شد. ارزیابی شما از کنگره و مباحث آن چیست؟

خالد حاج محمدی: کنگره هر حزب سیاسی جدی مهر دوره ای معین را بر خود دارد. کنگره نهم حزب حکمتیست هم مهر این دوره و تحولات دیماه و مسائل متعاقب آنرا بر خود داشت. کل مباحث کنگره یک فکوس معین داشت و آنهم تلاش برای جواب دادن به مسائل این دوره بود. هدف ما ایجاد آمادگی در خود حزب حکمتیست برای ایفای نقشی شایسته در دل تحولات بعد از شورش گرسنگان بود. تمام قطعنامه و قرارهایی که به کنگره برده شد و کنگره تصویب کرد تلاشی در این مسیر است.

سخنرانی در کنگره نهم حزب

 این قرار و مضمون آن امری جدید در حزب و جریان ما نیست. ما در دوره های قبلتر نیز به مخاطراتی که در سیر سرنگونی جمهوری اسلامی محتمل بود پرداخته ایم و قرار و قطعنامه صادر کرده ایم. اما این دوره دوره ای جدی تر و متفاوت تر است و مخاطرات سیر سرنگونی جمهوری اسلامی نیز در این دوره از هر دوره دیگر جدی تر است.

این قرار و مجموعه قرار و قطعنامه هایی که در این کنگره مورد بحث قرار گرفته یا در ادامه مورد بحث قرار میگیرد، تلاشی برای آماده کردن حزب حکمتیست و کمونیست های ایران برای ورود به دوره ای است که اکنون وارد آن شده ایم. دوره بعد از شورش گرسنگان. مهر این دوره و تلاش برای عروج و آمادگی کمونیستها برای ورود به این دوره در تمام قرار و قطعنامه های این کنگره بارز و برجسته است که این هم یکی از قرارهایش است.