فشار، تحقیر، بی حقوقی و تعرض به شهروندان ایرانی با پیشینه افغانستانی، هر روز ابعاد غیرانسانی و شرم آور بیشتری میگیرد. چندی پیش به بهانه روزهای شادی سیزده بدر در اصفهان٬ مامورین انتظامی از ورود این بخش از مردم، به داخل پارک کوهستانی "صفه" جلوگیری کردند. و وقیحانه این اقدام نژاد پرستانه را دفع "مزاحمت" برای خانواده های ایرانی نامیدند!

اخیرا هم مقامات دولتی در بوشهر اعلام کرده اند که همه شهروندان با پیشینه افعانستانی، باید از این شهر خارج شوند. و باز در کمال بی شرمی، این اقدام مهوع نژادپرستانه را حمایت از خصلت توریستی شهر بوشهر، اعلام کردند! همزمان در مازندران اعلام شده است که استان مازندران منطقه ممنوعه برای حضور "اتباع مجاز و غیرمجاز افغانی" است و این بخش از مردم تنها تا ۳۰ خرداد ماه

امسال فرصت حضور در این استان را دارند

میلیونها مهاجر افعانستانی در ایران، شهروند و محروم ترین بخش طبقه کارگر ایران است. جنگ و آواره گی، فقر، بی مسکنی، محرومیت از تحصیل و مداوا، فقدان دسترسی به حداقلی از وسائل زندگی، چیزی که جز دائم زندگی این بخش از طبقه کارگر ایران است، به کنار! تنها تصور کنید که با شما، اعضا خانواده و کودکانتان، در مقابل چشم همگان، چنین رفتار تحقیر آمیز و خردکننده ای، صورت بگیرد! چون مبتلایان به طاعون، به پارک و شهر و رستوران راهتان ندهند! این ممنوعیت را "حفاظت از سلامت" بقیه بنامند! و برای رد شدن از منطقه ممنوعه مخصوص شما، از شما و کودکانتان شناسنامه قومی و نژادی مطالبه کنند! رفتاری که فاصله زیادی با کوره های آدم سوزی آشویتس و برپایی هالوکاست دیگری، این بار بنام "زنده باد نژاد پاک ایرانی"، ندارد.


بی حقوقی کارگران افغانی٬ دستمزد بسیار پایین و کار شاق و محیطهای کاری قرون وسطائی٬ بی حرمتی و تحقیر و توهین هر روزه٬ منع کردن آنها و کودکانشان از رفتن به مدرسه و دانشگاهها٬ قطع همه بیمه های درمانی و اجتماعی٬ ندادن یارانه به جرم اتباع خارجی بودن، دستگیری، حبس و اخراج و دهها و دهها محرومیت دیگر، جز همیشگی شرایط کار و زندگی این بخش از طبقه کارگر ایران است. شرایطی که میلیونها میلیون سود و ثروت به جیب کارفرمایان "عزیز و ایرانی الاصل" ریخته است. شاق ترین، کثیف ترین، و پست ترین کارها در ایران، سی سال است متعلق به شهروندان با پیشینه افغانستانی است. پیشتر این کارگران از کار کردن در نانوایی ها، به خاطر "بهداشت عمومی"، محروم شده بودند!

تعرض نژاد پرستانه در ایران، علیه شهروندان با پیشینه افعانستانی، امر جدیدی نیست. بی حقوق نگاه داشتن بخشی از طبقه کارگر، کم توقع و ساکت نگاه داشتن آن به بهانه خارجی بودن، مستقیما سود و پول به جیب کارفرماها و دولت نماینده آنها، میریزد. سی سال است، منشا ثروت افسانه ای برای بورژوازی ایران بوده است. این تعرض اما بیش از هرچیز بر متن نفرت، شکاف، و فاصله قومی و ملی در صفوف خود طبقه کارگر است، که سی سال است امکان اجرا پیدا کرده! و امروز در شرایط گسترش بیکارسازیها، وقیحانه تر و کثیف تر عمل میکند!

اگر کارگر در ایران اعلام کند که کارگر کارگر است، فرقی نمی کند مذهب و ملیت و قومیت و رنگ و نژادش چی است! اگر طبقه کارگر اعلام کند که "فارس" و "کرد" و "ترک" و "عرب" و "بلوچ"٬ "افغانی"٬ "عراقی" و ... در ایران، همه شهروند متساوی الحقوق و برابر اند! اگر طبقه کارگر اعلام کند که میلیونها کارگر با پیشینه افعانستانی، در محیط کار و زندگی، و در سوخت و ساز سیاسی- فرهنگی، اقتصادی و مدنی، کمترین تفاوتی با بقیه کارگران ندارد! و اعلام کند که کارگر مهاجر غیرقانونی را به رسمیت نمی شناسد و "وطن هر کس جایی است که در آن کار یا زندگی میکند"! هیچ دولت و کارفرمایی جرات نمی کند که با کودک خانواده با پیشینه افغانستانی، با زن و مرد و سالمند این بخش از شریف ترین شهروندان جامعه ایران، چون جزامیان و طاعونیان رفتار کند!

مقابله با هیولای کثیف نژاد پرستی در ایران، وظیفه طبقه کارگر ایران است! دفاع از شهروندان با پیشینه افغانستانی در مقابل تعرض عنان گسیخته دولت و کارفرما ها، بخصوص در شرایط تحریم اقتصادی و گسترش بیکاری، امر طبقه کارگر ایران است.

شهروندان با پیشینه افعانستانی در ایران، در سه دهه گذشته همه نوع تحقیر و بی حرمتی٬ برخورد نژادپرستانه و ضد انسانی را با گوشت و استخوان خود لمس کرده اند. بر بستر فضای ناسیونالیستی و قوانین ضد کارگری حاکم٬ هر سرمایه دار و صاحب کاری علاوه بر تحمیل بردگی تمام عیار٬ از پرداخت حقوق آنها نیز سر باز زده است. و اکنون با دمیدن شیپور ضد کارگری دفاع از سرمایه ایرانی که از جانب بیت رهبری و همه نمایندگان ارگانهای مختلف حاکمیت به صدا در آمده است٬ هر نوع تعرضی در هر ابعادی به کارگر افغانی آزاد اعلام شده است!

به این بخش از طبقه کارگر، از شهروندان، مهر "افاغنه"، غیرقانونی، خارجی و ...میزنند، تا بتوانند آنها را عامل بیکاری اعلام کنند و جامعه را در مقابل آنها تحریک کنند. و به نفاق میان طبقه کارگر دامن بزنند.

کار ارزان کارگر با پیشینه افغانستانی، تا کنون منبع سود سرمایه دار ایرانی بود. و امروز این سازندگان سرمایه های هنگفت به عنوان "بیگانه"٬ "عامل بیکاری" کارگر ایرانی و همزمان به عنوان انسانهای درجه چندم معرفی و در فضای مسموم و نژاد پرستانه، نه تنها از هر نوع حقوق شهروندی و انسانی محرومند٬ بلکه چون کارگر سیاه در دوره آپارتاید نژادی در افریقای جنوبی٬ اجازه حضور در امکان عمومی را نیز ندارند.

اقدام نژاد پرستانه علیه چند میلیون نیروی کار٬ چند میلیون از هم طبقه ای های ما٬ از همکاران و همسرنوشتان ما٬ نه تنها باید محکوم شود٬ بلکه به عنوان اعمال نژادپراستانه علیه کل طبقه کارگر ایران باید به آن نگریست. حمله به بخشی از همسرنوشتان و هم طبقه ای های ما تعرضی گستاخانه و نژادپرستانه علیه کل طبقه ما و حربه ای برای تفرقه و انشقاق در صفوف طبقه کارگر است.

حزب حکمتیست همراه همه کارگران آگاه٬ همراه همه زنان و مردان آزادیخواه در جامعه ایران٬ همراه همه همسرنوشتان خود که به جرم محل تولدشان مورد تعرض قرار گرفته اند٬ اقدامات جمهوری اسلامی و کل سیستم حاکم٬ علیه بخشی از طبقه کارگر را محکوم میکند. ما صف طبقه کارگر٬ صف بشریت متمدن را علیه بی حقوقی و فضای مسموم ناسیونالیستی و نژاد پرستانه حاکم در دفاع از حرمت و کرامت انسان در آن جامعه و در دفاع از حقوق برابر همه انسانها فرا میخوانیم.

حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
٦ اردیبهشت ١٣٩١- ٢٥ آوریل ٢٠١٢