حدود دوهزار زندانی فلسطینی در اعتراض به حبس بدون محاکمه و بلاتکلیفی٬ حبس بدون مدرک و تفویض جرم که در اسرائیل به "مقررات حبس اداری" مشهور است٬ از ١٧ آوریل دست به اعتصاب غذا زده بودند. تعدادی از زندانیان از مدتها قبل اعتصاب را شروع کرده بودند و طبق اخبار منتشره، تعدادی از آنها بیش از ٧٠ روز در اعتصاب غذا بسر بردند و وضع جسمی تعدادی از اعتصابیون وخیم اعلام شده است. دولت اسرائیل در مقابل این اعتصاب و اعتراضات، از زبان مسئولین زندانهای خود اعلام کرد که ملاقات بستگان اعتصابیون را قطع میکنند، همه اموال الکترونیکی آنها ضبط، و همزمان آنها را از بقیه زندانیان جدا میکنند.

در حمایت از این اعتراض، تظاهرات هائی در شهرهای مختلف فلسطین، بخصوص در نوار غزه، در دفاع از "جنبش اعتصاب" در جریان بوده است. طبق اخبار منتشره، بدنبال دخالتهای دولت مصر و مذاکرات با زندانیان و دولت اسرائیل، این اعتصاب بزرگ روز دوشنبه ١٤ مه با پذیرش بخشی از مطالبات زندانیان پایان یافت.

اخبار منتشره از جمله از جانب "لوموند دیپلماتیک" حاکی از آن است که اکنون حدود ۴٨۰۰ فلسطینی در زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شوند، و از زمان جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۶۷ تا کنون مجموعا بالغ بر ۷۵۰ هزار فلسطینی از جمله ۲۳ هزار زن و ۲۲۵ هزار کودک در زندان های اسرائیل زندانی شده اند. این رقم چیزی حدود ۲۰ درصد کل جمعیت فلسطینی سرزمین های اشغالی را شامل میشود.

این اعتراض و مبارزه، فعلا دولت قوم پرست اسرائیل را قدمی به عقب رانده است. و گوشه ای از فجایعی را که این دولت متحد دول غربی و "متعهد به حقوق بشر"، دهها سال است مرتکب میشود، یک فقره از تعرض دائمی که این دولت نسبت به شهروندان فلسطینی، کودک، زن و مرد و پیر و جوان که به جرم فلسطینی بودن سالها در زندانها نگاه داشته میشوند، سازمان داده است، بار دیگر در مقابل چشمان جهانیان گذاشت. اما در طی این اعتصاب و اعتراض، بعلاوه فضاحت و پدیده شرم آور دیگری نیز در مقابل چشمان جهانیان قرار گرفت. عکس العمل رسانه های رسمی قدرت های سیاسی حاکم بر جهان نسبت به این اتفاق، که مطلقا هیچ و سکوت بود! سکوتی که مورد اعتراض "لوموند دیپلماتیک" قرار گرفت.

خبر یک ماه اعتصاب دو هزار زندانی، اعتراض به بازداشت بدون تفهیم جرم و بلاتکلیفی٬ اعتراض به زندانی بودن بدون دلیل، اعتراض به شرایط بد زندانهای اسرائیلی و سلول های انفرای و... مورد توجه رسانه های محترم غربی قرار نگرفت و مطلقا انعکاسی نداشت! امثال "بی بی سی" و "سی ان ان"، مطلقا در مورد اعتصاب یک ماهه دوهزار زندانی فلسطینی، تماما لال بود! رسانه های رسمی غرب، از هر دم و باز دم حکومت دیکتاتورها، در جغرافیاهایی که سروران جهان آنها را با دولت و مردم و شهر و روستا و مدرسه و بیمارستان کارخانه هایش تماما "دشمن" خود نامیده اند، اخبار مهمی "تولید" میکنند! و از این اخبار اسکاندالهای جهانی سیاسی و نظامی میسازند!

این اعتراض وسیع همراه اعتراضات هر روزه مردم فلسطین در حمایت از اعتصاب٬ از قلم میدیای رسمی طبق معمول، افتاد. میبایست از قلم بیفتد! "حقوق بشر" و دفاع از "دمکراسی"، و موازین ابتدایی برسمیت شناخته شده خود دولتهای غربی٬ شامل حال فلسطینیان نمیشود! جهان با معیار های دوگانه "بشر"، توسط این ها بر سر در جهان نصب شده است.

این بنگاههای مافیایی - سیاسی، چرا می بایست بدون زور، خبر اعتصاب غذای دوماهه دوهزار زندانی فلسطینی را انعکاس می داد؟ "چاقو دسته خود را نمی برد"! ژورنالیسم رسمی "بی طرف"، امروز اسطوره ای بیش نیست! همه نوکر و مواجب بگیر طبقات حاکم و دول در قدرت اند! میدیای رسمی حاکم برجهان، بر صدر آنها مافیای میدیای غرب، علیه منافع متحدین خود، آمریکا، اروپا و اسرائیل، به آسانی "اطلاع رسانی" نمی کنند! "خبر" نمی دهند! "تبلیغ" نمی کنند! و "نمکدان نمی شکنند"! ژورنالیسم رسمی غربی، که مدل "شیک" تر میدیاهایی چون "کیهان شریعتمداری" ایران اند، امروز تنها وظیفه ای که ندارند، اطلاع رسانی و "نشر خبر" است. شغل این ها مهندسی "خبر" و "اطلاع"، و فراهم کردن شرایط اجرای سیاست های اقتصادی، سیاسی و نظامی، قدرت های حاکم است.

این مدیا خبر اعتصاب را منتشر نکرد! اما سرآسیمه با پایان اعتصاب و پیروزی نسبی آن، برای جبران خسارات و کمک به زندانبان و دولت اسرائیلی به میدان آمد. و هم صدا با دولت اسرائیل و زندانبانان، از زبان آنها اعلام میکنند که زندانیان فلسطینی بی گناه نیستند! وقیحانه میگویند که "آنها خود را میکشند"! و همزمان اقدامات جریانات اسلامی و بمب گزاری و عملیات انتحاری را در کنار شلیک موشک های حماس به اسرائیل به گوش جهانیان میرسانند.

آنها در دل این اتفاق به جای محکوم کردن جنایت آشکار دولت اسرائیل و قلدری آن علیه مردم فلسطین٬ در کنار زندانبانان اسرائیلی می ایستند و جنایت را توجیه و بخورد جامعه میدهد. میدیایی که کشتار چند صد هزار مردم بی گناه و غیر نظامی در عراق را مبارزه با صدام حسین نام میگذارند٬ جنایات سربازان امریکائی در افغانستان را به نام اعمال خودسرانه و خارج از موازین توجیه میکنند٬ و عملا و رسما به بلندگوی دولتهای متجاوز و امپریالیستی تبدیل شده اند، خود بخشی از دستگاه حاکمیت سیاسی و سرکوب دول حاکم اند. معلوم نیست نقش حماس هر چه باشد٬ توجیه زندانی کردن کودکان٬ زندان بدون محاکمه و بی دلیل و عدم تفهیم جرم به صدها زندانی٬ کجای دنیا به نام مبارزه با حماس و مقابله با تروریسم قابل توجیه است. با این توجیه و قبول "گناه و مجازات جمعی" مردم فلسطین، آیا بشریت مجاز نبود میلیونها میلیون مردم را در اروپا و آمریکا به خاطر بمب های اتمی که بر سر مردم ژاپن ریختند، به خاطر فجایعی که با براه انداختن دو جنگ جهانی آفریدند، بدون توضیح و با هیچ موازینی، صدها و صدها سال زندانی کند! بشریت به این معیارهای دوگانه و مجازات های جمعی فاشیستی، که میدیای رسمی دولتی در غرب امروز آن را وسیله تزریق "دمکراسی" میخواند، پس از حاکمیت فاشیسم در آلمان، لگد زده است. این فاشیسم و معیار دوگانه است که مردم را، در غیاب یک جنبش انقلابی، از استیصال و احساس "ناچاری"، به دامان جریانات ارتجاع اسلامی و حماس، پرتاب میکند.

نقش حماس در فلسطین هر چه باشد٬ جنایات هر روزه دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین، بی حقوقی کامل زندانیان فلسطینی، سکوت مرگبار رسانه های رسمی در غرب و در کشورهای عربی، و تلاش تبلیغاتی برای توجیه جنایات دولت اسرائیل، باید توسط طبقه کارگر در سراسر جهان، و توسط مردم آزادیخواه، بی قید و شرط، محکوم شود.

حزب کمونیست کارگری حکمتیست
٢٧ اردیبهشت ١٣٩١- ١٦ مه ٢٠١٢