جنگ در حلب ادامه دارد. دولت اسد با همکاري روسيه و ايران تلاش ميکند به پيشروي خود در اين شهر ادامه دهد و حلب را تماما از دست مخالفان خود خارج کند. با تسخير حلب توسط دولت سوريه عقب نشيني جدي ديگري به نيروهاي اپوزيسيون هم پيمان آمريکا و متحدينش تحميل ميشود و نه تنها موقعيت دولت بشار اسد در سوريه تحکيم مي يابد، بلکه و بعلاوه موقعيت روسيه و ايران نيز در خاورميانه در مقابل رقبايشان بهتر ميشود.
جنگ در حلب نه جنگ داخلي ميان دولت بشار اسد و "نيروهاي اپوزيسيون" او و نه جنگي بر سر آزاد کردن آن است. جنگ در حلب مانند "عمليات آزاد سازي موصل" جنگي است بر سر موقعيت دول ارتجاع امپرياليستي و متحدين مرتجع منطقه اي آنها. اصرار روسيه، ايران، اسد و متحدينش بر "آزاد کردن" حلب و تثبيت موقعيت اسد در سوريه و نگراني عربستان و قطر و اسرائيل اين واقعيت را نشان ميدهد.
در جنگ سوريه امروز بيش از هر زماني موقعيت آمريکا و متحدين منطقه اي و محلي آنها تضعيف شده است. اعلام نگراني هاي اسرائيل، تلاشهاي عربستان و قطر و...،

و تلاش دولت امريکا براي اعلام آتش بس در سوريه و همزمان ادامه جنگ و بمباران در موصل و تلاش براي تعيين تکليف آن در مدت زمان کوتا، از يک طرف براي جبران موقعيت خود و متحدينش در مقابل جبهه سوريه، ايران و روسيه است و از طرف ديگر تلاش براي تعيين تکليف اين جنگ و کسب پيروزي هايي در دوره رياست جمهوري اوباما و قبل از گرفتن قدرت از جانب ترامپ است.
فشار کشورهاي عربستان و قطر و اسرائيل و... به غرب و در راس آنها به امريکا براي ادامه مقاومت و درخواست فشار بيشتر به دولت اسد و دفاع همه جانبه تر از نيروهاي باقيمانده از "ارتش آزاد سوريه"، بيش از پيش ناکام و بي تاثير شده است. اسرائيل نيز در اين ميان به تکاپو افتاده است و نه تنها در مورد حلب که در مورد تضعيف داعش اعلام نگراني کرده است که اين اتفاق باعث تضعيف موقعيت عربستان و... در مقابل ايران و اسد خواهد شد. سرانجام تلاش آمريکا و متحدين او و اتکا به قطعنامه سازمان ملل براي اعلام آتش بس و کمک به متحدين خود در مقابل اسد با وتوي چين و روسيه ناکام ماند. دولت اسد همراه با روسيه و ايران با علم به موفقيت هاي خود در سوريه تلاش مي کنند عقب نشيني هاي هر چه بيشتري را به نيروهاي متحد غرب تحميل و موقعيت دولت سوريه را تحکيم بخشند. دولت سوريه اعلام کرده است در مدت کوتاهي و تا پايان دسامبر حلب را کاملا آزاد خواهد کرد. سوريه و متحدينش در تلاشند با توجه به برتري که در جنگ با مخالفان خود کسب کرده اند به تعرض خود ادامه دهند.
آنچه مايه نفرت است، آمريکا و متحدين او در سوريه و مشخصا در جنگ حلب، رياکارانه پرچم دفاع از غير نظاميان، مردم گرسنه و بي دفاع و حقوق بشر را بلند کرده اند. پرچمي که امروز بيش از هر زماني دروغين بودن آن نزد سر به زير ترين طرفداران غرب رنگ باخته است. تبليغات وسيع دولتهاي غربي در جنگ حلب و خبر لحظه به لحظه هر موشکي که بر سر اين شهر و مردم بي پناه توسط روسيه و همپيمانانش فرود مي آيد، بحث از کشتار مردم و محروميت و آوارگي و خطر مرگ آنها و اعلام اينکه اينها جنايت جنگي است، و همزمان ممنوع کردن ورود هر خبرگزاري مستقلي به موصل و سانسور همه جانبه توحش و جنايتي که توسط آمريکا و همپيمانان او بر يک و نيم ميليون انسان اسير در موصل اعمال ميشود، چهر شنيع و دروغين آنها را نمايان ميسازد.
حقيقت اين است که طرفين اين جدال چه دول غربي و متحدين ديروز و امروز شان و چه دولت سوريه و روسيه و ايران و... همگي، قرار است با نابودي کامل اين دو شهر، با کشتار وسيع مردم در حلب و موصل، با محاصره و در بن بست گذاشتن ميليونها انسان در محاصره داعش، جبهه النصر، حشد الشعبي، ارتش عراق و سوريه و قتل عام آنها اين دو شهر را "آزاد" کنند. حلب نمونه بارز يک توحش افسار گسيخته توسط روسيه و متحدين او و موصل توحشي به مراتب دهشتناکتر توسط آمريکا و همپيمانان او است. همه اين جانيان با بيشرمي تمام اين کشتار را به نام "مبارزه با تروريسم" به بشريت حقنه ميکنند. مردم سوريه و عراق در اين جنگ قربانيان بي گناهي اند که قرباني جنگهايي ميشوند که هيچيک از طرفين آن سر سوزني در دفاع از آنها و براي نجات جان آنها به ميدان نيامده اند. جنگ در سوريه جنگ دول امپرياليستي و دولتهاي مرتجع منطقه همراه با جريانات قومي و مذهبي از داعش گرفته تا جبهه النصر و القاعده و دهها گروه جنايتکار ديگر است. سوريه و عراق امروز مرکز تعيين تکليف بالانس قدرت ميان قطبهاي تروريستي براي تامين منافع خود است و مردم در اين ميان تنها قربانيان بي گناه آنند.
همه شواهد نشان ميدهد شهر حلب به زودي توسط دولت سوريه تسخير ميشود. اما در دنياي واقعي حلب امروز ويرانه اي است که نه تنها مردم آن وسيعا کشتار شده و خانه به دوش و آواره و بي پناهند، که کوچکترين آثاري از تمدن در آن باقي نمانده است. بهبود موقعيت اسد در سوريه و تضعيف موقعيت نيروهاي طرفدار غرب در اين کشور به معناي پايان توحش حاکم بر سوريه نيست. باقي ماندن اسد در مسند قدرت در آينده هر سيري را طي کند، قربانيان دخالتهاي امپرياليستي در سوريه و در راس همه دخالت دولتهاي غربي به بهانه و توجيه مبارزه با اسد تا هم اکنون صدها هزار کشته و حداقل ده ميليون آواره و نابودي يک جامعه شهري چون سوريه را به همراه داشته است. هنوز مردم سوريه سايه جنگ و ناامني، سايه کشتار و توحش بيرحمانه و سايه مصائبي که جنگ دولتها و باندهاي تروريست و آدم کش براي آنها بر جاي خواهد گذاشت، حتي با فرض محال پايان جنگ نسلها بر دوش ميکشند.
مستقل از سرنوشت اسد، ادامه عوارض جنگ سوريه و عوارض کشتار وسيعي که به نام مبارزه با داعش به رهبري امريکا و زير سکوت و سانسور مهندسي شده ميدياي نوکر در موصل در جريان است، آينده ناروشني را در مقابل کل مردم محروم خاورميانه قرار داده است. آينده نامعلومي که شواهد سياهي آن در تلاش دولتهاي مرتجع منطقه و دهها باند و گروه قومي و مذهبي براي شروع جنگ خودشان بعد از موصل از هم اکنون پديدار است.
تحولات دوره اخير خاورميانه و جنگهاي وسيعي که به بشريت در اين منطقه تحميل کردند، بار ديگر سيماي شنيع کل دولتهاي بزرگ جهان و دولتهاي منطقه در ضديت با ابتدايي ترين معيارهاي تمدن بشري را به نمايش گذاشت. چهره دول مرتجعي که زندگي صدها ميليون انسان در خاورميانه را دچار وحشت و واهمه کرده است و عوارض خطرناک آن مرزهاي کل جهان بشري را تاکنون در نوريده است.

١٢ دسامبر ٢٠١٦