اعلامیه حزب حکمتیست به مناسبت اول مه
هیچ زمانی امکانات بشر برای رفاه و آسایش و امنیت٬ به اندازه امروز مهیا نبوده است. هیچ زمانی سطح تکنیک٬ و ثروت در دنیا به اندازه امروزبالا نبوده است. اما هیچ زمانی فاصله طبقاتی و میزان محرومیت انسان از امکاناتی که خود ساخته٬ به اندازه امروز عمیق نبوده است. هیچ زمانی دامنه توحش بورژوازی علیه طبقه کارگر به اندازه امروز عریان و گسترده نبوده است. با این وصف بورژوازی در تلاش است که هر روز دامنه اقتدار خود بر امکانات و ثروت جامعه را در خدمت سرمایه داران و علیه طبقه کارگر افزایش دهد.

سال گذشته شاهد وسیعترین تعرض بورژوازی به سطح معیشت طبقه کارگر و اخراج و بیکارسازی٬ زدن حداقل دستمزد و امکانات و دستاوردهائی بودیم که این طبقه در طول چند صد سال تلاش و مبارزه بدست آورده بود. همزمان دولتهای بورژوائی بیلیاردها دلار از ثروت جامعه را به بانکها و مراکز تولیدی اختصاص دادند تا آنها را از بحران اقتصادی نجات دهند و سر پا نگهدارند٬ پولی که میتوانست به بسیاری از مشقات میلونها نفر، فقر و محرومیت آنها خاتمه دهد. این تعرض افسار گسیخته با بوق و کرنا و به کمک ماشین عظیم میدیای نوکر٬ به اسم٬ نجات اقتصاد ملی و به نام مردم و کارگر و انسان ستمدیده٬ از جانب هارترین و ضدکارگری ترین جناحهای بورژوازی در مقام دولت و به اسم منفعت عموم پیش برده شد.

سال گذشته در عین حال سال وسیعترین اعتراضات طبقه کارگر و مردم محروم در فرانسه٬ انگلستان٬ آمریکا٬ پرتقال٬ یونان٬ تا کل خاورمیانه به بی حقوقی٬ بیکاری٬ فقر٬ محرومیت و استبداد بود. سالی که طبقه کارگر و مردم تونس و مصر برای اولین بار طعم انقلاب و به زیر کشیدن دولتهای فاسد را به نیروی خود آزمایش کردند سال تحرکات وسیع انقلابی که کل خارمیانه و شما آفریقا را در برگرفت و کل جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است و موجی از امید و شادی و اعتماد به نفس را به بشریت متمدن٬ به طبقه کارگر و ستمدیدگان بخشیده است. تحولاتی که کل بورژوازی٬ کشورهای امپریالیستی و دولتها مرتجع عرب را در ماتم فرو برده است.

اول مه روز اتحاد و همبستگی طبقه کارگر در سراسر جهان علیه سرمایه روز اعلام کیفرخواست این طبقه علیه نظام سرمایه داری٬ علیه کار مزدی و بردگی این طبقه است. اول مه روز اتحاد جهانی طبقه کارگر٬ روز به اهتزاز در آوردن پرچم طبقاتی ما با شعار"کارگران جهان متحد شوید"٬ است. روز اعلام حمایت از کارگران مصر و تونس و اعلام همسرنوشتی کل طبقه کارگر جهانی است.

سال گذشته بورژوازی ایران با قطع سوبسیدها و تحمیل گرانی و بیکاری وسیع به طبقه کارگر با تحمیل خط فقر بیش از یک میلیون تومان واعلام ٣٣٠ هزار تومان دستمزد کارگران بیش از پیش به نیروی کار طبقه کارگر چوب حراج زد. اول ماه مه برای ما فرصت و فرجه ای است که در همه مراکز کار و در محلات کارگری٬ با صفی متحد علیه این گستاخی اعتراض کنیم. اگر کارگران نفت٬ ایران خودرو٬ ذوب آهن٬ هفت تپه و شرکت واحد و.. در محل کار خود جمع شوند و اعلام کنند: "بیانه شورای عالی کار و "افزایش" ٩ درصد دستمزد را پاره میکنیم و این سند بردگی و حقارت را نخواهیم پذیرفت"٬ اگر کارگران شاغل و بیکار و خانواده هایشان در محلات کارگری مهمترین شهرهای ایران دور هم جمع شوند و همین یک مطالبه را اعلام کنند٬ طبقه کارگر ایران گام بزرگی در جهت اتحاد صفوف خود و برای کسب مطالبات خود برخواهد داشت. اول ما مه فرصتی است تا کارگران ایران در محل کار و در محلات کارگری متحدانه یک بار دیگر اعلام کنند که افزایش دستمزدها٬ حق تشکل و بیمه بیکاری در راس خواست و مطالبه این طبقه قرار دارد و حول آن صف خود را متحد می کنند.

رفقا!

نسیم انقلاب کارگران و مردم مصر و تونس و تحولات انقلابی در کشورهای عربی٬ دنیا را فرا گرفته است. مردم ایران٬ کارگران و صف آزادیخواهی امروز بیش از هر زمان تحت تاثیر این فضا قرار گرفته است. از این فضا باید بیشترین استفاده را در جهت اتحاد صفوف خود در تشکلهای مستقل کارگری کرد. این فضا و امیدی که در دل ما زنده شده است٬ فرجه ای برای ما است تا صفوف خود را متحد کنیم٬ تا دستهایمان را در دست هم بگذاریم٬ تا جنبش مستقل طبقاتی خود را در مقابل بورژوازی ایران از سیاه و سبز و.. آن٬ برای دفاع از مطالبات خود به میدان آوریم.

تجارب همه مبارزات بر حق و همه تحولات انقلابی٬ تجارب اعتصاب عظیم کارگران فرانسه٬ اعتراض وسیع کارگران انگلستان٬ و تجربه صدها سال مبارزه ما برای بهبودی در زندگی٬ باید برای طبقه کارگر ایران این درس را داشته باشد که بزرگترین قیام تهیدستان دنیا٬ وسیعترین اعتصابات و اعتراضات خیابانی در فقدان صف آگاه و متحد کارگران٬ در فقدان تشکل طبقاتی خود و در فقدان یک پرچم روشن کارگری میتواند به دست بدست شدن قدرت میان جناحهای بورژوازی بیانجامد٬ و کارگران علیرغم هر تلاش و جانفشانی تنها به ارتش ذخیره طبقات دیگر تبدیل شوند. این تحولات بیش از هر زمان نیاز طبقه کارگر به اتحاد و تشکل طبقاتی خود٬ به پرچم روشن سیاسی خود و به حزب کمونیستی٬ رزمنده و انقلابی خود٬ را در مقابل ما قرار داده است.
اول مه فرصتی است که رهبران و فعالین کمونیست طبقه کارگر دور هم جمع شوند٬ به محور اتحاد کارگران در محیط کار خود تبدیل شوند٬ آنها را حول مهمترین مطالبات خود متحد کنند٬ تلاش کنند حصارهای تفرقه افکنانه ( رشته ای٬ قومی٬ ملی و جنسی و..) را بشکنند و پایه های همدلی و همسرنوشتی را میان صفوف خود تقویت کنند. اول مه و همه تلاشهای ما در این مناسبت باید قدمی در راه خودآگاهی و بالا بردن اتحاد صفوف کارگران و ایجاد همبستگی در میان آنها باشد. اول مه میتواند سرپلی باشد برای ایجاد پیوندهای ادامه دار میان فعالین و رهبران کارگری برای پیشبرد اعتراض روزانه و نبردی که در جریان است٬ برای بهبودی در زندگی خود و همه محرومین، و بستن سدی در مقابل یورش بورژوازی به طبقه کارگر و به کل جامعه.
اول مه در عین حال فرصتی است که نسل جوان تحصیل کرده طبقه کارگر در کلیه مراکز تحصیلی٬ صف جنبش زنان برابری طلب و همه آزادیخواهان٬ حول پرچم آزادی و برابری٬ همراه کارگران به این همبستگی طبقاتی بپیوندند.
هر سال در اول مه سر و کله خانه کارگر و شوراهای اسلامی برای تحمیق کارگران پیدا میشود.آنها تلاش میکنند٬ بر بستر فضای مختنق و سرکوب و ممنوعیت تشکل مستقل کارگری٬ بر بستر زندانی بودن فعالین و رهبران طبقه کارگر٬ کارگران را به مراسمهای دولتی بکشانند. تلاش میکنند با نق زدنهای خود٬ اعتراض و نفرت عمیق طبقه کارگر را مهار کنند و در کنترل دولت و تشکلهای دولتی نگهدارند. جای کارگران نه مراسمهای خانه کارگر و شوراهای اسلامی که صف مستقل کارگری در مقابل دولت و ابزارهای کنترل اعتراض طبقه کارگر است.
جنبش سبز نیز بر بستر سرکوب اعتراض طبقه کارگر٬ بر بستر سرکوب هر نوع اعتراض رادیکال و آزادیخواهانه٬ میکوشد که کارگران را به صف جنبش خود بکشاند. این جنبش با همه طیف رنگین کمان خود٬ به عنوان نماینده بخشی از بورژوازی ایران و بر شانه های چپ بورژوائی٬ زیر نام جنبش جاری٬ جنبش اعتراضی و... میخواهد طبقه کارگر به سرباز تحقق اهداف ارتجاعی جناح سبز بورژوازی ایران تبدیل شود.
بخشی از خودآگاهی طبقه کارگر افشای کامل جنبش ارتجاعی سبز٬ افشای ماهیت عمیقا ضدکارگری این جنبش و خانه کارگر و کل تشکلهای دولتی است.
طبقه کارگر راهی جز به میدان آمدن و دست بردن به قدرت خود برای تعیین تکلیف نهایی و قطعی با دشمنان طبقاتی اش، با دولت بورژوایی و طبقه حاکم، ندارد. قدرتی که در کار و تولید خوابیده است، قدرتی که اگر به حرکت در آید میتواند جهانی را فتح کند، قادر است نه تنها حملات روزمره به معیشت و کار خود را عقب بزند، که ریشه استثمار و ستم را برای همیشه بخشکاند و جهانی آزاد و برابر برای همگان بسازد. طبقه کارگر تنها با پرچم کمونیسم و با گرد آمدن در حزب کمونیستی اش میتواند پرچم انقلاب کارگری را برافرازد و این دنیای وارونه را از قاعده بر زمین بگذارد.

کارگران سراسر جهان متحد شوید!
زنده باد اول مه
زنده باد همبستگی جهانی طبقه کارگر
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
١٨ فروردین ١٣٩٠- ٧ آوریل ٢٠١١