در دومین سالروز ۱۷ فوریه (شباط) در کردستان عراق، فعالیتهای سیاسی حزب کمونیست کارگری کردستان در شهر سلیمانیه مورد تهدید قرار گرفت و این خبر وسیعا در مدیا منعکس شد.
۱۷ فوریه یادآور تجمع های توده ای کارگران و زحمتکشان در سال ۲۰۱۱ در اعتراض به وضع موجود جامعه در شهرهای کردستان و بویژه در میدان مرکزی شهر سلیمانیه است. اجتماعات و میتینگ های توده ای که بعد از ٦١ روز با تعرض نیروهای سرکوبگر پراکنده شد.
در ۱۷ فوریه ۲۰۱۱ جنبش ارتجاعی ناسیونالیستی، دولت خودمختار و احزاب حاکم آن برای اولین بار در ابعادی توده ای و گسترده از سوی مردم ناراضی مورد تعرض قرار گرفت. مطالبات مردم دال بر آزادی های سیاسی٬ علیه فقر و محرومیت٬ علیه گرانی و بی حقوقی
و همزمان علیه فساد وسیع حاکمین٬ رابطه ای بود که این تجمع ها با قیام و انقلابات تونس و مصر در آن زمان برقرا کرد. رابطه‌ای که تا امروز هم در خاطره ها زنده نگاه داشته شده است.
با سرکوب جنبش آزادیخواهانه مردم مبارز در آن روزها، برگ سیاه دیگری بر حاکمیت احزاب ناسیونالیست افزوده شد.
حزب کمونیست کارگری کردستان یکی از نیروهای رادیکال و مبارز روزهای فوریه در شهرهای کردستان و بویژه شهر سلیمانیه بود. پیگیری حزب و پافشاری بر خواستهای کارگران و مردم زحمتکش و آزادیخواه، همواره با ممانعت و مزاحمت نیروهای امنیتی و انتظامی احزاب حاکم روبرو شده است و بهمین دلیل در دومین سالگرد ۱۷ فوریه ۲۰۱۱ هم بار دیگر دفاتر حزب محاصره و فعالیتهای سیاسی فعالین حزب در سطح شهر سلیمانیه مورد تعرض قرار می گیرد.
تعرض به حزب کمونیست کارگری کردستان جزئی از سرکوب طبقه کارگر٬ مردم مبارز شهر سلیمانیه و کردستان در راه تحقق خواستهای آزادیخواهانه و برابری طلبانه شان است. تلاش نیروهای امنیتی و انتظامی اتحادیه میهنی در محدود کردن فعالیتهای سیاسی حزب کمونیست کارگری کردستان٬ مورد انزجار کارگران، زنان و جوانان و همه زحمتکشان و روشنفکران مترقی و سکولار کردستان است.
ضمانت برای رسیدن جامعه کردستان به هر گونه آزادی و برابری، مستلزم آزادی بی قید و شرط سیاسی برای همه شهروندان، آزادی فعالیت سیاسی احزاب و آزادی تشکل کارگران و مردم است. دولت خودمختار و احزاب حاکم در کردستان عراق مانند هر جریان و نیروی حافظ سرمایه با این خواستهای ابتدایی بیگانه اند و ارمغانی جز استثمار و استبداد٬ سرکوب و خفقان برای طبقه کارگر و جامعه ندارند. این تنها تضمین سود آوری سرمایه و استثمار هرچه بیشتر طبقه کارگر است.
حزب حکمتیست بهمراه کارگران، مردم آزادیخواه کردستان و حزب کمونیست کارگری کردستان ممانعت و مزاحمت بر سر راه هر نوع آزادی و برابری طلبی را محکوم می کند، آنرا بخشی از تعرض دولت خودمختار کرد و احزاب آن به طبقه کارگر میداند و خواهان آزادی بدون قید و شرط سیاسی برای همه شهروندان این جامعه است.
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
۱۹ فوریه ۲۰۱۳