در حاشیه یک اطلاعیه

اخیرا اطلاعیه ای به امضای به اصطلاح "کمیته گوتنبرگ حزب کمونیست کارگری حکمتیست"!!! به تاریخ ٨ ژوئیه و به بهانه آکسیون خانه مردم ما در دفاع از کارگران زندانی٬ علیه حزب حکمتیست صادر شده است.
این اطلاعیه از جانب جمع حزبی، فاتح شیخ٬ حمه سور٬ رحمان حسین زاده و همراهان آنها صادر شده است. همان کسانی که ما سال گذشته هرنوع امیدواری به اینکه آنها بتوانند در مواجهه با کمترین اختلاف سیاسی، متکی به موازین، متمدنانه و سیاسی رفتار کنند، را برای همیشه به خاک سپردیم. و ناچار شدیم به خروج شان از موازین و سیاست های حزب حکمتیست، رسمیت بخشیم.

امروز دیگر منتقدین صادق دیروز ما باید متوجه شده باشند که مشکل چه بود و چرا آن انشقاق نه تنها از نظر سیاسی بلکه مهمتر از نظر سبک کار، فرهنگ و سنت کار حزبی، اجتناب ناپذیر شد.
ما میدانستیم، که اگر تورحمایتی ما از زیر پایشان کنار رود، روی پای خود چه از نظر جهت گیریهای سیاسی و و چه از نظر سبک و سیاق و فرهنگ مبارزه سیاسی درون و بیرون سازمانی، کجا خواهند ایستاد. اما باید اذعان کنیم که این سرعت و این درجه سقوط برای مان شگفت انگیز است.
در این اطلاعیه توهین و فحش چارواداری وجود ندارد که نثار حزب حکمتیست و شخص کورش مدرسی نکرده باشند. و در پایان یک سکانس کامل از فحاشی، تهدید کرده اند که چنانچه طبق "توصیه" های آنها رفتار نکنیم این جمع "ناچار به پاره ای اقدامات" ... علیه ما میشوند.
تعفن کلام اطلاعیه تشکیلات این دوستان و گنده گوئیهای آنها به حدی خارج از نزاکت و اخلاق است که بیان آن در این یاداشت نمیگنجد. سه روز منتظر شدیم به این امید که در میان این جمع، آدمهائی پیدا شوند که این اطلاعیه را در شان خود ندانند، رسما و علنا آن را پس بگیرند، یا حداقل تلاش کنند که اثرات مخرب آن را تخفیف دهند! بنظر میآید که انتظار بیجائی بود.
ما تردید داریم با فحاشی به ما و با تهدید به دست زدن به "اقدامات" دیگر!! که در سیاست ایران تنها سنت ناسیونالیسم کرد و باندهای قومی است٬ بتوانند نه تنها در میان طبقه کارگر، که در میان هیچ جمع متمدن، شهری، و با شعوری، شنونده ای پیدا کنند.
ما تردید داریم شیرمردان این جمع جسارت عملی کردن تهدیدات توخالی نویسندگان اطلاعیه را داشته باشند٬ اما تشکیلات ما در گوتنبرگ سوئد٬ همه ما اعضا حزب حکمتیست هر تهدیدی هرچند پوچ و توخالی را جدی میگیریم و به همین عنوان روی آن حساب خواهیم کرد، راسختر از قبل در مقابل این شارلاتانیسم عریان می ایستیم.
این جمع میتوانست چپ بماند٬ متمدن باشد٬ با فرهنگ و با پرنسیب باشد٬ برای خود احترام بگذارد و فعالیت سیاسی کند. راه به رسمیت شناختن به عنوان یک جریان سیاسی، مطرح شدن و نیرو گرفتن هر جریانی، فعالیت سیاسی است نه چماقداری و قلدری و خط و نشان کشیدن علیه مخالفین سیاسی خود. ما عفونت نامه تهدید آمیز این جمع را به حساب احساس استیصال و ناتوانی آنها در غلبه بر مشکلات دنیای سیاست و انتظاراتی که دنیای بیرون از شخصیت های دیروز حزب حکمتیست دارد، میگذاریم. هر آدم فهیمی از دیوار شکسته ای که دیر یا زود فرومیریزد٬ دوری خواهد جست٬ ما هم همین کار را همچنانکه تا کنون کرده ایم ادامه خواهیم داد. از اعضا حزب حکمتیست قویا میخواهیم که به هیچ نحو وارد این بازار فحاشی شنیع نشوند. دره ای عمیق ما و سنت ما در مبارزه سیاسی و اجتماعی را از این سنت و فرهنگ عقب مانده٬ فرقه ای و ضداجتماعی جدا میکند. ما در مسابقه بی اعتبار کردن کمونیسم شرکت نمیکنیم.
حزب حکمتیست، اعضا و کادرهای آن کارهای مهم تری دارند. دشمنان جدی و هار، علیه طبقه کارگر و علیه کمونیسم در ایران در میدان اند، میدان این نوع لجن پراکنی ها علیه دوستان دیروز، برای ما جذبه ای برای ابراز وجود ندارد.

تشکیلات خارج کشور حزب حکمتیست
١٠ ژوئیه ٢٠١٢