خالد حاج محمدی : روز ٢٨ مرداد سی امین سالگرد فرمان حمله به مردم کردستان٬ بخش مهمی از کارگران و مردم در شهرهای کردستان به فراخوان حزب حکمتیست و بیش از ٤٠٠ نفر از کمونیستها و آزادیخواهان دست به اعتصاب زدند. این اعتصاب در اعتراض به جمهوری اسلامی و سی سال حاکمیت پر از جنایت و سرکوب و کشتار وسیع مردم بود. اعتصاب علیه کلیت جمهوری اسلامی با سبز و سیاه آن و در دفاع از آزادی و برابری بود. در این روز کارگران شهرک صنعتی سنندج سر کار نرفتند و بدنبال آن بخش وسیعی از بازار وارد اعتصاب شد. شهر سنندج سیمای اعتصاب
عمومی به خود گرفت و خیابان و محلات آن رنگ اعتراض و آزادیخواهی را به کل شهر زد. شهرهای دیگر نیز از کامیاران و مریوان تا بوکان سیمای دیگر را به خود زدند و بخشی از مردم علیرغم تمام تهدید و اخطار جمهوری اسلامی وارد اعتصاب شد و موفقیت بزرگی را نصیب جنبش آزادیخواهانه و برابری طلبانه مردم ایران کردند.
از چند روز قبل از ٢٨ مرداد جدالی میان جمهوری اسلامی و مردم در همه شهرها در ابعاد مختلف در جریان بود٬ قطب آزادیخواهی خود را برای اعتصاب آماده میکرد و قطب ارتجاع نیز با همه دستگاه سرکوب و نیروی انتظامی و چماقداران خود در تلاش بود مانع این حرکت شود. آنها فرماندهان و مسئولین اطلاعات٬ فرماندارها و مسئولین اماکن و ... را جمع کردند٬ مشورت و همفکری کردند٬ نقشه ریختند٬ اخطاریه صادر کرند٬ مردم را تهدید کردند٬ به مراکز مختلف کارگری رفتند و نان سفره خالی آنها را گرو گرفتند تا مانع شرکتشان در اعتصاب شوند. روز ٢٨ مرداد گاردهای ویژه و دستجات مسلح و غیر مسلح خود را به خیابانها فرستادند تا به همت خیل مزدوران خود مانع اعتصاب شوند اما موفق نشدند. کارگران و مردم آزادیخواه با همه موانع و تهدید و ارعاب دست به اعتصاب زدند و موفقیت بزرگی را در مقابل جمهوری اسلامی کسب کردند.
این اعتصاب در شرایط بسیار ویژه ای اتفاق افتاد٬ دوره ای که جناحی از جمهوری اسلامی با امکانات وسیع مالی و بر دوش دول غربی و رسانه های بزرگ و امکانات وسیع و مهمی که در اختیار دارند٬ تلاش کردند اعتراض مردم به جمهوری اسلامی را زیر پرچم سبز ببرند. دوره ای که در غیاب نیروئی قدرتمند، دخیل، رادیکال و کمونیست ٬ بخش عمده اپوزیسیون جمهوری اسلامی از چپ تا راست زیر پرچم سبز رفتند و مردم را در ابعاد وسیع٬ زیر پرچم و سیاست بخشی از دشمنان و قاتلین حرفه ای بردند، اعتصاب عمومی در شهرهای کردستان به فراخوان کمونیستها٬ بر افراشتن پرچم دیگری در مقابل کل ارتجاع بود و کارگر و آزادیخواهی را در کل جامعه ایران نمایندگی کرد. در این اتفاق کارگران و مردم کردستان به فراخوان عدالتخواهی طبقه کارگر٬ به فراخوان کمونیستها جواب مثبت دادند و راه دیگری را برای رسیدن به امیال کارگران و محرومان جامعه در مقابل کل مردم گذاشتند. این اتفاق روزنه ای بود در دل فضای سیاهی که دشمنان مردم٬ سرمایه داران و دولتشان با همه امکانات علیه طبقه کارگر و مردم آزادیخواه٬ علیه جوان و زن و مرد برابری طلب مهندسی کردند تا قلب عدالتخواهی آنها را نشانه بگیرند و نابود کنند.
در دل این اعتصاب و برای موفقیت آن صفی از انقلابیون به هم پیوستند٬ شبکه های مبارزاتی و محافل مختلف کمونیستی و کارگران کمونیست دور هم جمع شدند و اتحادی مبارزاتی در میان آنها ایجاد شد و اعتصاب در شهرهای مختلف بر شابه های آنها شکل گرفت٬ پیش رفت و موفق شد. این دستاوردی برای طبقه کارگر ایران و برای همه آزادیخواهان بود.
موفقیت این حرکت به همت صفی از کمونیستها و آزادیخواهان در شهرهای مختلف ایران٬ و با حمایت وسیع هزاران انسان آزادیخواه در کشورهای مختلف اروپا و آمریکا و ... صورت گرفت. بدون تلاش شبانه روزی این صف٬ چنین تحرکی با این ابعاد ممکن نبود. موفقیت این حرکت را همه با هم٬ چه آن صدها کمونیستی که در حزب حکمتیست متشکل هستیم و چه تعداد بیشتری که در بیرون این حزب هستند و با حمایت خود و با تلاش صمیمانه برای سازمان دادن این اعتصاب تلاش کردند٬ ممکن کردیم.
اعتصاب عمومی در شهرهای کردستان قدمی بود در به میدان آوردن صف مستقل کارگران و آزادیخواهان ایران در مقابل کلیت جمهوری اسلامی. موفقیت این حرکت با تمام اهمیت آن هنوز آغازی است در راه کارهای مهمی که در مقابل خود داریم. این تحرک راهی را در مقابل ما٬ در مقابل طبقه کارگر قرار داد و نشان داد که اگر کارگران اراده کنند میتوانند جمهوری اسلامی را با همه دم و دستگاه سرکوبش کنار بگذارند و بشریت را از فقر و محرومیت نجات دهند. این تحرک بار دیگر اهمیت اتحاد ما٬ اهمیت حزب کمونیستی و اهمیت سازمان کمونیستها را برای ایجاد اتحاد در میان کارگران و محرومان جامعه و برای به سرانجام رساندن انقلاب آنها و ایجاد جامعه ای آزاد و مرفه را نشان داد.