چاپ

متاسفانه روز شنبه دهم اکتبر رفیق گرامی محمد خدری (آلان) شخصیت مهربان و دوست داشتنی، پس از چند روز دست و پنجه نرم کردن با ویروس کرونا، در شهر سقز جان باخت.
آری کرونا جان آلان عزیز را گرفت. خبر ناگوار مرگ آلان، واقعه ای که باورش سخت بود، قلب همه ما، همه دوستان و رفقا و آشنایانش و اعضا خانواده اش را بدرد آورد.

محمد خدری یکی از شریف ترین، صمیمی ترین و باوفاترین رفقایی بود که دورانی طولانی از زندگی خود را برای رهایی، در دفاع از آزادی و انسانیت، در راه جامعه ای آزاد و برابر سپری کرد. فعالیتهای او به قبل از قیام ٥٧ بر میگردد. او چه در مبارزه با حکومت پهلوی و چه شراکت در اعتراضات دهقانان علیه فئودالها و چه در شهر سقز و حضور در قیام ٥٧ و بعد از قیام در مبارزه علیه ارتجاع به قدرت رسیده همواره به عنوان یک انسان عدالتخواه و کمونیست شراکت داشت.

در دوران قیام و تا چند سال بعد از آن، از رفقا و همراهان ما در سازمان پیکار، بعدا در حزب کمونیست ایران و حزب کمونیست کارگری ایران بود. بعد از انشقاق در حزب کمونیست کارگری، به عنوان یک کمونیست و یک انسان آزاده به فعالیت خود و به دفاع از آرمانهای انسانی و برابری طلبانه خود ادامه داد و تا آخرین روزی که کرونا او را از ما گرفت، مبلغ و مدافع آرمانهای برابری طلبانه و سوسیالیستی خود بود، او یار و یاور قابل اتکا و مورد اعتماد هر خانواده کارگری و هر انسان برابری طلب و شرافتمندی بود.

او در تمام زندگی خود، با قلبی بزرگ و با مهربانی با اطرافیان خود رفتار کرد. در تمام دورانی که محمد خدری درشهر سقز زندگی میکرد، در دورانی که کشتار و اعدام و دستگیری و خانه گردی توسط ارتجاع اسلامی چون شبح سیاهی فضای جامعه را گرفته بود، منزل محمد خدری و جهان و برادر و بچه هایشان، همیشه پناه گاه و محل امن و پر از محبت و صمیمیت برای کمونیستهایی بود که مشکلات امنیتی داشتند و تحت تعقیب بوند. منزل آنها در تمام طول زندگی حتی زمانی که به اروپا آمدند و در شهر استکهلم مستقر شدند، همیشه برای آزادیخواهان، برای هر کس که نیازمند بود، برای هر کس که احتیاجی داشت، درش همیشه چون قلب آنها باز بود. منزل آنها جایی بود که نه تنها انقلابیون کمونیست همیشه جا داشتند، بعلاوه هر نیازمندی را به راحتی و با دل گشاده میپذیرفتند و سفره و امکانات خود را با او تقسیم میکردند. آری قلب او و در منزل او، همیشه به روی هر انسان عدالتخواهی، هر انسان شریفی و هر انسان نیازمندی باز بود.

ندیده بودم آلان رساله ای بنویسد، یا جایی سخنرانی کند، اما در همه جمع ها و محافل خانواده گی، در محل زندگی و در میان دوستان و هم طبقه ای های خود و هر جا که حضور داشت به عنوان یک انسان عدالتخواه، به عنوان یک کمونیست از آرمانهای برابری طلبانه دفاع میکرد. آری منزل آلان و قلب بی آلایش او همیشه جای هر انسان آزادیخواهی بود. این خصوصیت و انسان دوستی آلان تا زمانی که مرگ او را از ما گرفت، با آلان همراه بود.

در گذشت آلان عزیز برای همه ما دوستان و رفقا و بستگانش غمی سنگین و بزرگ بود. من این ضایعه را به خانواده و بستگان آلان، به عزیزان آزاد، نژاد، روناک، شیلان، سامان، علی، حیدر، ثانیه، جهان و به همه دوستان و رفقای او، صمیمانه تسلیت میگویم.
یاد محمد خدری (آلان) عزیز همیشه در قلب ما زنده است.

١٣ اکتبر ٢٠٢٠